Zmartwychwstanie Mandelsztama

Po Archipelagu krąży dziwna fama,	a
Że mają wydawać Ośkę Mandelsztama.	C G B a

Dziwi się bezmiernie urzędnik nalany:	a
Jakże go wydawać? On dawno wydany!	C G B a

Tłumaczy sekretarz nowy ciężar słowa:	C d
Dziś "wydawać" znaczy tyle, co "drukować".	G C E7
Dziś "wydawać" znaczy tyle, co "drukować".	a G B a

Powstał mały zamęt w pamięci strażników:	a
Którego Mandelsztama? Mamy ich bez liku!	C G B a

Jeden szyje worki, drugi miesza beton,	a
Trzeci drzewo rąbie - każdy jest poetą.	C G B a

W oczach urzędników rośnie płomień grozy,	C d
Bo w szwach od poetów pękają obozy.	G C E7
Bo w szwach od poetów pękają obozy.	a G B a

Przeglądają druki, wyroki - nic nie ma,	a
Każda kartoteka zmienia się w poemat.	C G B a

A w tym poemacie - ludzi jak drzew w tajdze,	a
Choćbyś sczezł, to tego jednego - nie znajdziesz!	C G B a

Stary Zek wspomina, że on dawno umarł,	C d
Lecz po latach Zekom miesza się w rozumach.	G C E7

Bo jak to być może, że ziemia go kryje,	C d
Gdy w gazetach piszą, że Mandelsztam żyje!?	G C E7
Gdy w gazetach piszą, że Mandelsztam żyje!?	a G B a

Skądże mają wiedzieć w syberyjskich borach,	a
Że to "życie" to tylko taka - metafora.	C G B a

Patrzy z góry Osip na te wyspy krwawe	a
I gorzko smakuje swą spóźnioną sławę.	C G B a

Bo jak to być może, że ziemia go kryje,	C d
Gdy w gazetach piszą, że Mandelsztam żyje!?	G C E7
Gdy w gazetach piszą, że Mandelsztam żyje!?	a G B a

Skądże mają wiedzieć w syberyjskich borach,	a
Że to "życie" to tylko taka - metafora.	C G B a