Witkacy do kraju wraca

Takie życie po śmierci, jak za życia od dziecka,	a
A samobójcy spokoju nie znają - wieść niesie	G C
Już pół wieku prawie zżera mnie ziemia sowiecka,	d G C
Chociaż żyły otworzyłem na polskim Polesiu.	d E7
Już pół wieku prawie zżera mnie ziemia sowiecka,	d G C
Chociaż żyły otworzyłem na polskim Polesiu.	d E7 a

Każdy spotka tego diabła, którego się boi -	a
Resztki po mnie kołchoźnik bronuje, jak umie,	G C
A świat odkrywa na nowo wciąż dramaty moje	d G C
Śmiejąc się z nich do rozpuku, zamiast je zrozumieć.	d E7
A świat odkrywa na nowo wciąż dramaty moje	d G C
Śmiejąc się z nich do rozpuku, zamiast je zrozumieć.	d E7 a

Leżę ja niegłęboko,	A E
Więc czuję, jak wokół	D A
Ogarnia niepokój	D A
Czerwone Robaki.	H7 E7
Póki trupów było w bród,	A E
Żyło im się tu, jak z nut.	D A
Ale potem zwykły głód	D A
Dał się im we znaki.	E7 a

Coś mi mówi, że jeszcze wygrzebią mnie z tej dziury	a
I gdzie indziej urządzą mi pochówek nowy.	G C
Ponoć w tej sprawie Narodowa Rada Kultury	d G C
Prowadziła już w Moskwie pomyślne rozmowy.	d E7
Ponoć w tej sprawie Narodowa Rada Kultury	d G C
Prowadziła już w Moskwie pomyślne rozmowy.	d E7 a

Jeżeli mnie już czerwony czerwonemu sprzeda	a
I ożyję dla hecy na narodowej tacy -	G C
To już nigdy więcej głosu z siebie nie dam	d G C
By byle kto wycierał sobie gębę - Witkacym.	d E7
To już nigdy więcej głosu z siebie nie dam	d G C
By byle kto wycierał sobie gębę - Witkacym.	d E7 a

Ale w Zakopanem	A E
Z góralem nad ranem	D A
Zupełnie pijany	D A
Wyjdę w Tatry	H7 E7
I w kiszek mych umyśle	A E
Wyrażę się ściśle,	D A
A myśl swoją wyślę	D A
Na cztery wiatry.	E7 a