Upadek Ikara
| Pług rozgryza grudy bure | e a e a |
| Karnie dźwiga brzemię wół | C H7 e |
| Szumne drzewa rosną w górę | e a e a |
| Szumne rzeki płyną w dół | C H7 e |
| Tłustą ziemią oracz kroczy | H7 e |
| Płytki w niej odciska ślad | a C H7 |
| Całym światem jego oczu | e a e a |
| Ociężały wołu zad. | C H7 e |
| Odurzone nieba skalą | C0 e |
| Morze marszczy się beztrosko | C0 H7 |
| Z migotliwą tańczy falą | e C0 e C0 |
| Białe piórko z kroplą wosku. | B0 H7 e |
| Wodzi kręty szlak wędrowca | e a e a |
| Wąwozami w cieniu wzgórz | C H7 e |
| Wodzi pasterz bierne owce | e a e a |
| Pod nożyce i pod nóż | C H7 e |
| W płynnym świetle oddalenia | H7 e |
| Drży niepewny siebie cel | a C H7 |
| Miasto blasku, port wytchnienia | e a e a |
| Szmaragd, błękit, róż i biel. | C H7 e |
| Odurzone nieba skalą | C0 e |
| Morze marszczy się beztrosko | C0 H7 |
| Z migotliwą tańczy falą | e C0 e C0 |
| Białe piórko z kroplą wosku. | B0 H7 e |
| Mrówczy ruch na wantach statku | e a e a |
| W słońce godzi masztu grot | C H7 e |
| Nie rozmyśla o upadku | e a e a |
| Kto na rychły liczy wzlot | C H7 e |
| Lśnienie płaszczyzn nie zna granic | C C0 e |
| Dla bezliku dróg i miejsc | C C0 C |
| Nie zagląda w głąb otchłani | e C0 e C0 |
| Kogo żagiel niesie w rejs. | C H7 e |
| Odurzone nieba skalą | C0 e |
| Morze marszczy się beztrosko | C0 H7 |
| Z migotliwą tańczy falą | e C0 e C0 |
| Białe piórko z kroplą wosku. | B0 H7 e |
| Śpiewa pasterz, beczy owca, | e a e a |
| Klaszczą żagle, stęka wół. | C H7 |
| Fala dźwiga tors żaglowca, | e a e |
| Drzewa - w górę, rzeki - w dół. | C H7 e |
| Nad urwiskiem gnie się gałąź, | C C0 H7 |
| Znieruchomiał na niej ptak: | C C0 H7 |
| Ptasim wzrokiem objął całość | e a e a |
| Lecz - nie pojął jej i tak. | C H7 e |
| Porażone nieba skalą | C0 e |
| Morze cierpnie gęsią skórką... | C0 H7 |
| Z migotliwą znika falą | e C0 e C0 |
| Z kroplą wosku martwe piórko. | B0 H7 e |