Upadek Ikara
Pług rozgryza grudy bure | e a e a |
Karnie dźwiga brzemię wół | C H7 e |
Szumne drzewa rosną w górę | e a e a |
Szumne rzeki płyną w dół | C H7 e |
Tłustą ziemią oracz kroczy | H7 e |
Płytki w niej odciska ślad | a C H7 |
Całym światem jego oczu | e a e a |
Ociężały wołu zad. | C H7 e |
Odurzone nieba skalą | C0 e |
Morze marszczy się beztrosko | C0 H7 |
Z migotliwą tańczy falą | e C0 e C0 |
Białe piórko z kroplą wosku. | B0 H7 e |
Wodzi kręty szlak wędrowca | e a e a |
Wąwozami w cieniu wzgórz | C H7 e |
Wodzi pasterz bierne owce | e a e a |
Pod nożyce i pod nóż | C H7 e |
W płynnym świetle oddalenia | H7 e |
Drży niepewny siebie cel | a C H7 |
Miasto blasku, port wytchnienia | e a e a |
Szmaragd, błękit, róż i biel. | C H7 e |
Odurzone nieba skalą | C0 e |
Morze marszczy się beztrosko | C0 H7 |
Z migotliwą tańczy falą | e C0 e C0 |
Białe piórko z kroplą wosku. | B0 H7 e |
Mrówczy ruch na wantach statku | e a e a |
W słońce godzi masztu grot | C H7 e |
Nie rozmyśla o upadku | e a e a |
Kto na rychły liczy wzlot | C H7 e |
Lśnienie płaszczyzn nie zna granic | C C0 e |
Dla bezliku dróg i miejsc | C C0 C |
Nie zagląda w głąb otchłani | e C0 e C0 |
Kogo żagiel niesie w rejs. | C H7 e |
Odurzone nieba skalą | C0 e |
Morze marszczy się beztrosko | C0 H7 |
Z migotliwą tańczy falą | e C0 e C0 |
Białe piórko z kroplą wosku. | B0 H7 e |
Śpiewa pasterz, beczy owca, | e a e a |
Klaszczą żagle, stęka wół. | C H7 |
Fala dźwiga tors żaglowca, | e a e |
Drzewa - w górę, rzeki - w dół. | C H7 e |
Nad urwiskiem gnie się gałąź, | C C0 H7 |
Znieruchomiał na niej ptak: | C C0 H7 |
Ptasim wzrokiem objął całość | e a e a |
Lecz - nie pojął jej i tak. | C H7 e |
Porażone nieba skalą | C0 e |
Morze cierpnie gęsią skórką... | C0 H7 |
Z migotliwą znika falą | e C0 e C0 |
Z kroplą wosku martwe piórko. | B0 H7 e |