Trolle

Wyszliśmy na powierzchnię i brzask nas zaskoczył	a
Jeden promyczek słońca zamienił nas w głazy,	F a
Krew sypie się jak piasek, chłód do serc się wtłoczył	a F0 a
Mech porósł oczodoły i do uszu włazi.	F0 a F E a

Więc tkwimy jak posągi wymarłych gatunków	a
Bawią się między nami Elfy i Krasnale	F a
I żłobią nasze ciała szaradą rysunków	a F0 a
W ich naiwnym języku, co nie zna nas wcale.	F0 a F E a

Mówią czarnoksiężnicy, że świat pękł na dwoje	a
I jednym dane w słońcu żyć, a innym w mroku	F a
Stąd niechciana kamienność i czczość naszych rojeń	a F0 a
Na pradawnym i cudzym oparta wyroku.	F0 a F E a

Ale myśmy już drgnęli, trą o siebie stawy,	b
Głos się prawie dobywa z żywych głębin skały,	Fis b
Stopy nasze znów czują wilgoć młodej trawy,	b Es0 b
Zmysły znów odbierają, to co niegdyś znały!	Es0 b Fis F b

Jeszcze dzień a ruszymy, by krypt kruszyć wrota	h
I uwalniać spod ziemi bogów ociemniałych.	G h
Drugie słońce pojawi się w planet obrotach	h B0 h
By ożywić zastygłych i ogrzać skostniałych.	B0 h G Fis h

Jeśli nie - zostaniemy, jak pomniki mroku,	h
Jak nagrobne figury istot jeszcze żywych	G h
I nie będzie na świecie spokojnego roku	h B0 h
I nie będzie na świecie naprawdę szczęśliwych.	B0 h G Fis h