Tren Fortynbrasa
| Teraz kiedy zostaliśmy sami możemy porozmawiać książę | a H |
| jak mężczyzna z mężczyzną | E a |
| chociaż leżysz na schodach i widzisz tyle co martwa mrówka | a H |
| to znaczy czarne słońce o złamanych promieniach | E a |
| Nigdy nie mogłem myśleć o twoich dłoniach bez uśmiechu | C d |
| i teraz kiedy leżą na kamieniu jak strącone gniazda | a |
| są tak samo bezbronne jak przedtem | E |
| To jest właśnie koniec | a |
| Ręce leżą osobno | H |
| Szpada leży osobno Osobno głowa | E |
| I nogi rycerza w miękkich pantoflach | a |
| Pogrzeb mieć będziesz żołnierski chociaż nie byłeś żołnierzem | C d |
| jest to jedyny rytuał na jakim trochę się znam | a E |
| Nie będzie gromnic i śpiewu | F E |
| będą lonty i huk | g d |
| kir wleczony po bruku | F C |
| hełmy podkute buty konie artyleryjskie | g d |
| werbel werbel wiem nic pięknego | B A d |
| to będą moje manewry przed objęciem władzy | a H |
| trzeba wziąć miasto za gardło i wstrząsnąć nim trochę | E a |
| Tak czy owak musiałeś zginąć Hamlecie nie byłeś do życia | a H |
| wierzyłeś w kryształowe pojęcia a nie glinę ludzką | E a |
| żyłeś ciągłymi skurczami jak we śnie łowiłeś chimery | a H |
| łapczywie gryzłeś powietrze i natychmiast wymiotowałeś | E a |
| nie umiałeś żadnej ludzkiej rzeczy | C d |
| nawet oddychać nie umiałeś | a E |
| Teraz masz spokój Hamlecie | F |
| zrobiłeś co do ciebie należało i masz spokój | E |
| Reszta nie jest milczeniem ale należy do mnie | g d |
| wybrałeś część łatwiejszą efektywny sztych | F C |
| lecz czymże jest śmierć bohaterska | g |
| wobec wiecznego czuwania | d |
| z zimnym jabłkiem w dłoni na wysokim krześle | B A d |
| z widokiem na mrowisko i tarczę zegara | B A d |
| Żegnaj książę czeka na mnie projekt kanalizacji | a H |
| i dekret w sprawie prostytutek i żebraków | E a |
| muszę także obmyślić lepszy system więzień | C d |
| gdyż jak zauważyłeś słusznie Dania jest więzieniem | a E |
| Odchodzę do moich spraw Dziś w nocy urodzi się | F |
| Gwiazda Hamlet Nigdy się nie spotkamy | E |
| To co po mnie zostanie nie będzie przedmiotem tragedii | g d |
| Ani nam witać się ani żegnać żyjemy na archipelagach | a H |
| A ta woda te słowa cóż mogą cóż mogą książę | E a |