Szkoła (1989)

Nasza szkoła od miesięcy jest w remoncie,	a
Zawieszono nam normalnych zajęć tok	a B
Jasny jest sukcesów brak na robót froncie,	B
Będzie trwać ten remont więc za rokiem rok.	B a

Dyskutują więc — dyrektor, pedagodzy	a
I Komitet Rodzicielski wtrąca się,	a B
Jak tu nas utrzymać przez ten czas na wodzy,	B
Gdy wychować na Polaków nie ma gdzie.	B a

Rozpoczęto od zabrania nam patrona.	a
Już Bolesław Bierut nie jest tym, kim był.	a B
O następcę kłócą się szacowne grona:	B
Ktoś z Sanacji, czy też ktoś z akowskich sił?	B a

Gdy portrety zdjęli — wylazł brud ze ściany,	a
Gdy tablicę odbijali — trzasnął mur.	a B
Cały gmach być musi teraz odnawiany,	B
A tu — puszka farby i cementu wór.	B a

Na tablicach starych pisać już się nie da,	a
Nie wiadomo zresztą jeszcze — co i czym?	a B
Nie ma światła, bo żarówki woźny sprzedał,	B
Po tym, jak dyrektor się pokłócił z nim.	B a

A mikroskop — dar Pionierów, stary rupieć	a
Jakoś nic powiększyć nie chce jak na złość.	a B
W biologicznej znów zaczęło cuchnąć trupem,	B
Bo spirytus z preparatów wypił ktoś.	B a

Na dodatek skandal — pan od ręcznych robót	a
Z braku zajęć i narzędzi, stary drań,	a B
W szkolnej ciemni dzień po dniu, prócz wolnych sobót,	B
Wywoływał zdjęcia rozebranych pań.	B a

Wszystko teraz jednocześnie wyszło na jaw,	a
Więc inspekcje przyjeżdżają raz po raz,	a B
A nam — całkiem są na rękę takie jaja,	B
Bo nareszcie mamy spokój, mamy czas.	B a

Jednych ciągnie po naukę na ulicę,	a
Inni wino z jabłek ciągną w pierwszej z bram,	a B
Są i tacy, co wyjadą za granicę,	B
Żeby stamtąd móc przysyłać paczki nam.	B a

Jeszcze inni do kościoła chodzą z rana,	a
Bo rodziny z dusz ratują, co się da,	a B
Za to w nocy na cmentarzu — czczą Szatana,	B
Rytualnie krojąc brzuch czarnego psa.	B a

Więc — bawimy się, o nudzie nie ma mowy!	a
Bawiąc — uczysz się i odtąd tak ma być!	a B
Zamiast martwe prawdy wbijać w młode głowy —	B
Nauczymy wreszcie się jak w Polsce żyć!	B a