Stalker
| Kogóż to z nas tonący nie wiózł wrak | a |
| Któż z nas zaprzeczyć może że ułomny? | a |
| Kogóż nie łudził oślepiony ptak? | G F |
| Kogóż w bezludzie nie wiódł pies bezdomny? | a F G a |
| A przecież wciąż przyciąga strefa ogrodzona | F G a |
| I ogrodzona - nie bez celu - chcemy wierzyć | F G C |
| To nie my w Zonie - to nam odebrana Zona | G F |
| Nam ją niepewnym, ale własnym krokiem mierzyć | A7 d |
| Póki nadziei gorycz wreszcie nie pokona | a F G a |
| Dlatego - mimo druty, wieże i strażnice | F G a |
| Tam chcemy dotrzeć, gdzie nam dotrzeć zabroniono | F G C |
| Bezużyteczne, śmieszne posiąść tajemnice | G F |
| Byleby jeszcze raz gorączką tęsknot płonąć | A7 d |
| Nim podmuch jakiś strzepnie chwiejne potylice | a F G a |
| Kogóż to z nas tonący nie wiózł wrak | a |
| Któż z nas zaprzeczyć może - że ułomny? | a |
| Kogóż nie łudził oślepiony ptak? | G F |
| Kogóż w bezludzie nie wiódł pies bezdomny? | a F G a |
| Droga okrężna może być - i oszukańcza | F G a |
| Może nasz wiedzie szalbierz chciwy paru groszy | F G C |
| Lecz lepsze to, niż śmierć na wapniejących szańcach | G F |
| U progu granic niewidzialnych i aproszy | A7 d |
| Gdzie ziewa żołnierz - tak podobny do skazańca | a F G a |
| Po zatopionych dawno droga to - dolinach | F G a |
| Pod płytką wodą - nieczytelne czasu grypsy | F G C |
| Szlak po ikonach, rękopisach, karabinach | G F |
| Nad którym wiosło kreśli plusk Apokalipsy | A7 d |
| Nie po nas płacz - i nie po przodkach - płacz po synach | a F G a |
| Kogóż to z nas tonący nie wiózł wrak | a |
| Któż z nas zaprzeczyć może - że ułomny? | a |
| Kogóż nie łudził oślepiony ptak? | G F |
| Kogóż w bezludzie nie wiódł pies bezdomny? | a F G a |
| Więc prawda, którą znaleźć nam - to pusty pokój | F G a |
| Gdzie nagle dzwonią wyłączone telefony | F G C |
| Serdeczna krew snująca w martwym się potoku | G F |
| Bezsilny gniew na obojętność Nieboskłonu | A7 d |
| I magia słów, co chronić ma od złych uroków | a F G a |
| Więc prawda, którą znaleźć nam - to stół z kamienia | F G a |
| Z którego przedmiot modłów spadł - nietknięty dłonią | F G C |
| W stukocie kół transportu - Aria Beethovena | G F |
| Bezdenna toń - a nad bezdenną tonią | A7 d |
| Twarz własna - co przegląda się w przestrzeniach | a F G a |
| Z tonących - komu los nie zesłał tratw? | a |
| Z ułomnych - zdrowia nie przywrócił - komu? | a |
| Gdy oślepiony ptak odnalazł ślad | G F |
| I pies bezdomny siadł - na progu domu... | a F G a |