Śniadanie z Bogiem
| Mój Bóg pochyla się nade mną. | (d) D0 Cis0 d |
| - Wstań - mówi, choć za oknem ciemno | d F0 A7 B |
| I sen domaga się pointy. | B A7 Cis0 A |
| Sam nie zna snu, więc mnie pogania | (A) D0 Cis0 d |
| Do mycia zębów, do śniadania, | d F0 A7 B |
| Siłą perswazji i zachęty. | B g A d |
| Mój Bóg nie stworzył świata w tydzień. | d A d |
| Robota mu niesporo idzie, | d g F |
| Ciągle się myli i przeklina; | F Cis0 H0 A7 |
| Grzebiąc w szczegółach - gubi wątek, | g B d |
| Nie wie gdzie koniec, gdzie początek | g B d |
| I sarka, że to moja wina. | g B A7 d |
| Wciąż mu nie dość | d g |
| Zmylonych dróg - | Cis0 d |
| Uparty gość | d F0 |
| Mój Bóg. | A d |
| Częściej bezradny niż zaradny | (d) D0 Cis0 d |
| Okazji nie przepuści żadnej | d F0 A7 B |
| By w ból się wtrącić czyjejś duszy. | B A7 Cis0 A |
| Z rozsądkiem zawsze ma na pieńku, | (A) D0 Cis0 d |
| Lecz nie potrafi machnąć ręką, | d F0 A7 B |
| Nie umie ramionami wzruszyć. | B g A d |
| Gdziekolwiek w świecie coś się święci | d A d |
| Tam, jak cierń w pięcie, On się wkręci - | d g F |
| Nieustający ostry dyżur. | F Cis0 H0 A7 |
| Oddaje wieczność dla tej chwili | g B d |
| Gdy nad kimś czule się pochyli, | g B d |
| Chociaż go zdrowo łupie w krzyżu. | g B A7 d |
| Na do drzwi stuk | d g |
| Kogo by mógł - | Cis0 d |
| Wpuści za próg | d F0 |
| Mój Bóg. | A d |
| Ma żal do swych niebiańskich Braci, | (d) D0 Cis0 d |
| Że słono każą sobie płacić | d F0 A7 B |
| Za swą do łask i kar gotowość, | B A7 Cis0 A |
| Ale podziwia także dość ich | (A) D0 Cis0 d |
| Za wszechmoc, za brak wątpliwości | d F0 A7 B |
| I za nieludzką pomysłowość. | B g A d |
| Sam z rachunkami ma kłopoty; | d A d |
| Nikomu nie wyceni cnoty | d g F |
| I z grzechów też nie zbierze żniwa. | F Cis0 H0 A7 |
| Trochę rozrzutny, trochę próżny - | g B d |
| Zawsze się czuje komuś dłużny, | g B d |
| Więc byle bydlę Go wykiwa. | g B A7 d |
| A każdy dług | d g |
| Zwala go z nóg - | Cis0 d |
| Swój własny wróg - | d F0 |
| Mój Bóg. | A d |
| Nie dziw, że czasem już nie zdzierży! | (d) D0 Cis0 d |
| Pić zacznie, jakby żył w oberży | d F0 A7 B |
| I w cielesnościach się zatraca... | B A7 Cis0 A |
| Szukam Go wtedy po melinach | (A) D0 Cis0 d |
| I sam podsuwam rano klina, | d F0 A7 B |
| Bo On szaleje - ja mam kaca. | B g A d |
| Więc kiwa głową przy śniadaniu | d A d |
| Cichy jak wstyd, jak myślnik w zdaniu | d g F |
| Co prawd najprostszych nie uniesie, | F Cis0 H0 A7 |
| Że się za oknem czai ciemność, | g B d |
| Że musi umrzeć razem ze mną, | g B d |
| A mimo to tak żyć mu chce się! | g B A7 d |
| Nie leje łez | d g |
| Na mroku próg - | Cis0 d |
| Potężny jest | d F0 |
| Mój Bóg. | A d |
| Nie leje łez | d g |
| Na mroku próg - | Cis0 d |
| Potężny jest | d F0 |
| Mój Bóg. | A d |