Ślepiec
| Dokąd to, ślepcze, prowadzisz, | a |
| Każąc iść w równym szeregu? | E |
| Przecież tam mróz jest nieludzki | G |
| I tylko wrony na śniegu | F E (F G F E) |
| Tam, kędy burzę posiejesz, | a |
| Nie ma od wiatru osłony | E |
| I jeśli wicher zawieje, | G |
| Rozdziobią nas kruki, wrony | F E (F G F E) |
| Rozdziobią nas kruki, wrony, | a |
| Już niepotrzebnych nikomu | E |
| I nikt już szukać nie będzie, | G |
| By znaleźć drogę do domu | F E (F G F E) |
| Kostur swój dzierżysz na przedzie, | a |
| Jak marszałkowską buławę | E |
| Dokąd cię, ślepcze, zawiedzie? | G |
| Na jaką jeszcze niesławę? | F E (F G F E) |
| To wszystko kiedyś już było, | a |
| Jak sen koszmarny powraca | E |
| Znów się historia stoczyła | G |
| I znowu kraj w kazamatach | F E (F G F E) |
| Tędy, co ślepcze, prowadzisz, | a |
| Kibitki wiozły Polaków, | E |
| Potem transporty prowadził | G |
| Żołnierz sowiecki na Katyń. | F E (F G F E) |
| Ślepiec, a za nim w szeregu | a |
| Pomniejszych ślepców gromada | E |
| I jeszcze wrony na śniegu ‑ | G |
| Żałosna to defilada | F E (F G F E) |
| Dokąd to, ślepcze, prowadzisz, | a |
| Każąc iść w równym szeregu? | E |
| Przecież tam mróz jest nieludzki | G |
| I tylko wrony na śniegu | F E (F G F E) |