Sen Katarzyny II
| Na smyczy trzymam filozofów Europy | G D G |
| Podparłam armią marmurowe Piotra stropy | G D e |
| Mam psy, sokoły, konie - kocham łów szalenie | C D e |
| A wokół same zające i jelenie | C D G |
| Pałace stawiam, głowy ścinam | Fis7 h |
| Kiedy mi przyjdzie na to chęć | Fis7 G D |
| Mam biografów, portrecistów | C D e |
| I jeszcze jedno pragnę mieć | C D G |
| Stój Katarzyno! Koronę Carów | e a a7 a6 e a a7 a6 |
| Sen taki jak ten może Ci z głowy zdjąć! | e a C D G |
| Kobietą jestem ponad miarę swoich czasów | G D G |
| Nie bawią mnie umizgi bladych lowelasów | G D e |
| Ich miękkich palców dotyk budzi obrzydzenie | C D e |
| Już wolę łowić zające i jelenie | C D G |
| Ze wstydu potem ten i ów | Fis7 h |
| Rzekł o mnie - Niewyżyta Niemra! | Fis7 G D |
| I pod batogiem nago biegł | C D e |
| Po śniegu dookoła Kremla! | C D G |
| Stój Katarzyno! Koronę Carów | e a a7 a6 e a a7 a6 |
| Sen taki jak ten może Ci z głowy zdjąć! | e a C D G |
| Kochanka trzeba mi takiego jak imperium | G D G |
| Co by mnie brał tak jak ja daję - całą pełnią | G D e |
| Co by i władcy i poddańca był wcieleniem | C D e |
| I mi zastąpił zające i jelenie | C D G |
| Co by rozumiał tak jak ja | Fis7 h |
| Ten głupi dwór rozdanych ról | Fis7 G D |
| I pośród pochylonych głów | C D e |
| Dawał mi rozkosz albo ból! | C D G |
| Stój Katarzyno! Koronę Carów | e a a7 a6 e a a7 a6 |
| Sen taki jak ten może Ci z głowy zdjąć! | e a C D e |
| Gdyby się taki kochanek kiedyś znalazł | e a a7 a6 e a a7 a6 |
| Wiem! Sama wiem! Kazałabym go ściąć! | e a C D G (D G) |