Rozbite oddziały
Po klęsce - nie pierwszej, podnosząc przyłbice | a E a A7 |
Przechodzą, jak we śnie, ostatnie granice | d a E7 a |
Przez cło przemycają swój okrzyk bojowy | a E a A7 |
I kulę ostatnią, co w ustach się schowa | d a E7 a |
Przy stołach współczucia nurzają się w winie | d C G C |
I obcym śpiewają o Tej, co nie zginie | d a E7 a |
Przy stołach współczucia nurzają się w winie | d C G C |
I obcym śpiewają o Tej, co nie zginie | d a E7 a |
Swą krew ocaloną oddają za darmo | a E a A7 |
Każdemu, kto zechce połączyć ich z armią | d a E7 a |
Farbują mundury, wędrują przez kraje | a E a A7 |
I czasem strzelają do siebie nawzajem | d a E7 a |
Pod każdym sztandarem byle nie białym | d C G C |
Szukają zwycięstwa - rozbite oddziały | d a E7 a |
Pod każdym sztandarem byle nie białym | d C G C |
Szukają zwycięstwa - rozbite oddziały | d a E7 a |
Przychodzą po zmierzchu do kobiet im obcych | a E a A7 |
A tam, kędy przejdą - urodzą się chłopcy | d a E7 a |
Gdy wrócą, przygnani kolejną zawieją | a E a A7 |
Zobaczą, że synów swych nie rozumieją | d a E7 a |
Spisują więc dla nich noc w noc pamiętniki | d C G C |
Nieprzetłumaczalne na obce języki | d a E7 a |
I cierpią, gdy śmieje się z nich świat zwycięski | d C G C |
Niepomni, że mądry nie śmieje się z klęski | d a E7 a |
I cierpią, gdy śmieje się z nich świat zwycięski | d C G C |
Niepomni, że mądry nie śmieje się z klęski | d a E7 a |