Robinson Crusoe
(wg D. Defoe) | |
Wrzucił mnie na tę wyspę los | a G a E |
Za karę albo ku przestrodze. | a E a |
Z małych radości, prac i trosk | a G a E |
Stworzyłem świat z którym się godzę. | a E a |
Znam pory roku, kwitnień czas, | E a |
Przypływów i odpływów poziom, | G C |
Rytm w którym żyło czworo nas — | A7 d |
Ja, pies, papuga, stary kozioł. | H E |
Rytm w którym żyło czworo nas — | a G a d |
Ja, pies, papuga, stary kozioł. | a E a E a |
Aż w życie moje wtargnął strach, | a G a E |
Rozpacz i drżenie w całym ciele, | a E a |
Gdym ujrzał krwią nasiąkły piach, | a G a E |
Ślad stopy, czaszkę i piszczele. | a E a |
Tak więc się kończy każdy ład | E a |
W tych sypkich resztkach sens szyderczy | G C |
Czemu akurat ten mój świat, | A7 d |
Za swój uznali ludożercy? | H E |
Czemu akurat ten mój świat, | a G a d |
Za swój uznali ludożercy? | a E a E a |
Odtąd zaszyty w duszny gąszcz | a G a E |
Patrzę wstrząśnięty, oniemiały, | a E a |
Jak mięsem nowych ofiar wciąż | a G a E |
Sycą się dzikie rytuały. | a E a |
Nie strzeże mnie już puszczy mrok, | E a |
Bezpieczne ścieżki nikną w złudzie | G C |
Gdy pytam Boga wznosząc wzrok | A7 d |
Czy ja i oni — my — to ludzie? | H E |
Gdy pytam Boga wznosząc wzrok | a G a d |
Czy ja i oni — my — to ludzie? | a E a E a |
Tak bym zwątpienia pełen stał | a G a E |
I na stworzenia cud pomstował | a E a |
Gdyby nie to, że los mi dał | a G a E |
Choć jedną z ofiar uratować. | a E a |
I trwamy w lęku, który zna | E a |
Dusz naszych najciemniejsze strony | G C |
Kozioł, papuga, pies i ja | A7 d |
I jeden człowiek ocalony. | H E |
Kozioł, papuga, pies i ja | a G a d |
I jeden człowiek ocalony. | a E a E a |