Przypowieść na własne 44. urodziny

Odkrywca rynsztoków, rynien, gzymsów, dachów	d F0 E0 d
Bywalec pałaców, sypialnianych puchów	g d F0 A7
Sam sobie sekretem, pychą i postrachem	d F0 E0 d
Nikomu nie winien łaski, ni posłuchu	B g F0 A7
Przemierzam wytrwale odcienie ciemności	g F g d
Zaglądam do okien, w szklane książki światła	g d F0 A7
Rozumiem bezsenność - bękart bezsenności	g F g d
Gdy - chcąc nie chcąc - cudza bierze mnie za świadka	g d B A7 d
Ale nic jej po mnie: sam zmagam się z nocą	d F0 E0 d
Ja - Diabeł Kulawy, ja - marcowy kocur	d B H0 A7 d
Ale nic jej po mnie: sam zmagam się z nocą	d F0 E0 d
Ja - Diabeł Kulawy, ja - marcowy kocur	d B H0 A7 d

Za biurkiem polityk zaczernia arkusze	d F0 E0 d
Tak gęsto, że nie wie już sam - kiedy kłamie	g d F0 A7
W rozkosze zamienia słowami katusze	d F0 E0 d
Bezsenność ambicji usypia mu pamięć	B g F0 A7
Szyba mu podsuwa zaszczytne odbicie	g F g d
W aureoli sierści zimne źródła źrenic	g d F0 A7
- Patrzcie! Dla was nie śpię, kiedy wszyscy śpicie	g F g d
Beze mnie, niewdzięczni, jesteście zgubieni	g d B A7 d
Zatem nic mu po mnie. Mam ja własną dumę	d F0 E0 d
I pyszną namiętność skłóconą z rozumem	d B H0 A7 d
Zatem nic mu po mnie. Mam ja własną dumę	d F0 E0 d
I pyszną namiętność skłóconą z rozumem	d B H0 A7 d

Sen szczuje cygarem bystry finansista	d F0 E0 d
Planuje na jutro miłosierne cięcie	g d F0 A7
Które krew z ofiary wypuści do czysta	d F0 E0 d
Korzystne dla wszystkich kończąc przedsięwzięcie	B g F0 A7
Dostrzega za oknem stworzenie kulawe	g F g d
I z nieużywanym droczy się sumieniem	g d F0 A7
Zwycięża się w ciszy. Klęska kocha wrzawę	g F g d
Śledź lubi cebulę, a pieniądz - milczenie	g d B A7 d
Zatem nic mu po mnie. Mam ja własny rewir	d F0 E0 d
Gdzie świat się sprowadza do łupu i trzewi	d B H0 A7 d
Zatem nic mu po mnie. Mam ja własny rewir	d F0 E0 d
Gdzie świat się sprowadza do łupu i trzewi	d B H0 A7 d

Za snem tęskniąc pisarz przytula butelkę	d F0 E0 d
Tak, jakby spirytus mógł mu dodać ducha	g d F0 A7
Słowa - kiedyś wielkie - stały się niewielkie	d F0 E0 d
Choćby wykrzyczanych - mało kto dziś słucha	B g F0 A7
Gołębie śpią w gniazdach z własnego guana	g F g d
Na szybie pysk koci jak księżyc się chwieje	g d F0 A7
Marzył o wolności i wolność mu dana	g F g d
Po to, by odebrać siłę i nadzieję	g d B A7 d
Zatem nic mu po mnie. Mam ja własne mroki	d F0 E0 d
I własną samotność nie cierpiącą zwłoki	d B H0 A7 d
Zatem nic mu po mnie. Mam ja własne mroki	d F0 E0 d
I własną samotność nie cierpiącą zwłoki	d B H0 A7 d

Za tym oknem para parzy się zajadle	d F0 E0 d
Dysząc ciszą, żeby dzieci nie słyszały	g d F0 A7
Czwórka śpi za drzwiami w ślepych kociąt stadle	d F0 E0 d
Ona w trwaniu harda, on w żądzy wytrwały	B g F0 A7
I modlą się w przerwach, modlą o dobrobyt	g F g d
Bardziej, niźli sobie, ufając ciemnościom	g d F0 A7
Modlą się do Boga by z nędzy wydobył	g F g d
Bo nędza żyje żądzą, jak życie - miłością	g d B A7 d
Zatem nic im po mnie; gdy chcica mnie chwyta	d F0 E0 d
O niczym nie myślę, o bogów nie pytam	d B H0 A7 d
Zatem nic im po mnie; gdy chcica mnie chwyta	d F0 E0 d
O niczym nie myślę, o bogów nie pytam	d B H0 A7 d

A tutaj, w tym oknie, śmierć żyje samotna	d F0 E0 d
Karmiona resztkami winy i radości	g d F0 A7
Przechodzę bezgłośnie obok tego okna	d F0 E0 d
Nim przyjdzie litosne dotknięcie nicości	g d H0 A7 d
Zrodzony ze spazmu pierwszego dnia wiosny	g F g d
Cały poskręcany w instynkty i zmysły	g d F0 A7
Obwieszczam kocicy swój skowyt miłosny	g F g d
Ostrzegam kocura sykiem nienawistnym	g d B A7 d
Ja sam byłem bogiem! Wyrocznią człowieczą	g F g d
Posłańcem czarownic, cwanym Behemotem	g d F0 A7
Dziś - obszar swej władzy - znaczę wrzącą cieczą	g F g d
Bo tyle mam istnień, że nie dbam - co potem	g d B A7 d
Co, kiedy, dlaczego, gdzie, za co i po co	d F0 E0 d
Świadek nieskończonych potyczek z niemocą	d B H0 A7 d
Co, kiedy, dlaczego, gdzie, za co i po co	d F0 E0 d
Świadek nieskończonych potyczek z niemocą	d B H0 A7 d