Przyjaciele

Żyło raz przyjaciół dwóch;	a
Jeden mieli smak i słuch	a
I na świat patrzyli takim samym wzrokiem;	a E
A na świecie wojna trwała;	a
Wojna ludzi rozdzielała;	a
Oni cało szli przed siebie równym krokiem:	E a

Razem naciskali spust;	a
Razem brali chleb do ust	a
I do domów list pisali w jednej chwili;	a E
Walczyć wspólnie było raźniej;	a
Gdy wokoło krwawe łaźnie;	a
A po łaźniach raźniej kiedy razem pili.	E a

W tym ich mały dramat tkwił:	a
Jeden pił i drugi pił;	a
Lali w gardła co popadło równocześnie;	a E7
Lecz choć razem wypijali;	E7
W jednej chwili zakąszali;	E7
Jeden później się upijał drugi wcześniej;	E7 a (E)

Któryś z nich zobaczył raz	a
Słup, na który zaraz wlazł -	a
Milczą dzieje czy był trzeźwy czy pijany;	a E
Wtem krzyk straszny przyjaciela:	a
Złaź! Zobaczą i zestrzelą!	a
Gdzie i po co!? Na dół złaź! Na boskie rany!	E a

Czemu zaraz mam być trup?	a
To jest bardzo dobry słup;	a
Żeby móc poszerzyć sobie horyzonty!	a E
Patrzę w górę i na boki	a
I niekiepskie mam widoki;	a
A poza tym sięgam wzrokiem ponad fronty!	E a

Ale ja o ciebie drżę!	a
Złaź tu do mnie, błagam cię!	a
Woła druh i odbezpiecza broń w rozpaczy:	a E7
Dla twojego dobra przecież	E7
Towarzyszę ci po świecie!	E7
Dla mnie przyjaźń zawsze przyjaźń będzie znaczyć!	E7 a (E)

Palca spust posłuchał i	a E a
Spod chmur ciemnych w barwie krwi	a E a
Spadł jak worek ten co szukał śladu gwiazd;	a E
Nikt się nigdy nie dowiedział;	E
Co zobaczył gdy tam siedział -	E
Słup, jak słup - a przyjaciela ma się raz!	E a (E a)