Przedszkole

W przedszkolu naszym nie jest źle,	a
Zabawek mamy tutaj w bród;	a B
Po całych dniach bawimy się	B a
W coraz to inny trud.	B E7 a

Pani nam przypatruje się –	a
Pilnuje gdzie zabawy kres;	a B
W przedszkolu naszym nie jest źle,	B a
Kiedy się grzecznym jest.	B E7 a

Bo jeśli nie – zaraz po pupach, po pupach, po pupach biją nas	B
I krzyczą – patrz szcze- patrz szczeniaku gdzieś ty wlazł,	a
Albo po łapach, po łapach, po łapach trzepią i	B
W kącie się łyka łzy.	a B E7 a

Za oknem tyle świata lśni,	a
Do szyby więc przyciskam nos…	a B
Wszystkim zachwycałbym się gdy –	B a
Gdyby nie Pani głos.	B E7 a

Bo mamy w pociąg bawić się –	a
Pani nas ciągnie tam i tu,	a B
I chyba sama nie wie gdzie,	B a
Powtarza tylko: czu-czu-czu…	B E7 a

My za nią przewracając się	B
I na zakrętach lecąc w bok,	a
Patrzymy jak się pociąg rwie,	B
Krzyczymy czu-czu, gubiąc krok.	a B E7 a

A Pani ciągle biega i	a
Za Nią już tylko jeden, dwu,	a B
Bo reszta pod ścianami tkwi	B a
I leżąc krzyczy: czu-czu-czu!	B E7 a

Pani się zatrzymuje zła,	a
Pierwszego z brzegu łapie i –	a B
Tym pierwszym zwykle bywam ja,	B a
Bo jestem krnąbrny oraz zły.	B E7 a

Więc zaraz da mi, da po pupie, po pupie, po pupie zbije mnie,	B
Krzycząc – czemu szcze- czemu szczeniaku nie bawisz się,	a
A ja z pociągu, z pociągu wypadłem tylko i –	B
W kącie połykam łzy.	a B E7 a

Lecz nic nie mówię – cóż to da?	a
Coś tylko we mnie w środku drży;	a B
W kąciku siedzę cicho sza,	B a
Myślę że smutno mi.	B E7 a

Lecz z czasem minie też i to;	a
W przedszkolu naszym tak już jest,	a B
Że zapomina się tu zło,	B a
Tu troskom szybki kres!	B E7 a

Więc znów bawimy wszyscy się	B
Pod czujnym okiem Pani, i –	a
W przedszkolu naszym nie jest źle!	B
(Szczególnie, gdy się śpi!).	a B E7 a