Prosty człowiek
Ja prosty człowiek — wierzę w słowo. | e |
Powiedzą — wstań i idź — to idę. | a H7 |
Zarabiam ręką, a nie głową | e |
Nie grzeszę pychą ani wstydem. | a H7 |
Dla ludzi mam otwarte drzwi, | C G D |
Niewiele zabrać można mi, | a H7 |
Ale jak ktoś mi da po pysku — | e a H7 |
Oddam z nawiązką — ja nie Chrystus! | B0 a H7 e |
Ja prosty człowiek — mądrym ufam, | e |
Sprytnym nie wchodzę raczej w drogę, | a H7 |
Mówię niewiele, chętniej słucham, | e |
Pojmuję to, co pojąć mogę. | a H7 |
Dla głodnych talerz mam i stół, | C G D |
Z tego com zebrał — oddam pół. | a H7 |
Ale jak sięgnie ktoś po wszystko — | e a H7 |
Łapy przetrącę — ja nie Chrystus! | B0 a H7 e |
Ja prosty człowiek — krwi oszczędzam, | e |
O byle co jej nie przeleję, | a H7 |
Milsze mi życie niż śmierć nędzna | e |
Za obietnice i nadzieje. | a H7 |
Bliźniemu też użyczę krwi | C G D |
Byle starczyło jeszcze mi. | a H7 |
Lecz niechby ktoś mi kroplę wyssał — | e a H7 |
Z gardła wyszarpię — ja nie Chrystus! | B0 a H7 e |
Ja prosty człowiek — cóż mi skarga? | e |
Kadzą mi albo palcem grożą. | a H |
Każdy swój krzyż przez życie targa | e |
A jeszcze kamień mu dołożą. | a H7 |
Dźwignę, to dobrze, nie — to nie: | C G D |
Drżyjcie gdy krew zaleje mnie! | a H7 |