Prosty człowiek
| Ja prosty człowiek — wierzę w słowo. | e |
| Powiedzą — wstań i idź — to idę. | a H7 |
| Zarabiam ręką, a nie głową | e |
| Nie grzeszę pychą ani wstydem. | a H7 |
| Dla ludzi mam otwarte drzwi, | C G D |
| Niewiele zabrać można mi, | a H7 |
| Ale jak ktoś mi da po pysku — | e a H7 |
| Oddam z nawiązką — ja nie Chrystus! | B0 a H7 e |
| Ja prosty człowiek — mądrym ufam, | e |
| Sprytnym nie wchodzę raczej w drogę, | a H7 |
| Mówię niewiele, chętniej słucham, | e |
| Pojmuję to, co pojąć mogę. | a H7 |
| Dla głodnych talerz mam i stół, | C G D |
| Z tego com zebrał — oddam pół. | a H7 |
| Ale jak sięgnie ktoś po wszystko — | e a H7 |
| Łapy przetrącę — ja nie Chrystus! | B0 a H7 e |
| Ja prosty człowiek — krwi oszczędzam, | e |
| O byle co jej nie przeleję, | a H7 |
| Milsze mi życie niż śmierć nędzna | e |
| Za obietnice i nadzieje. | a H7 |
| Bliźniemu też użyczę krwi | C G D |
| Byle starczyło jeszcze mi. | a H7 |
| Lecz niechby ktoś mi kroplę wyssał — | e a H7 |
| Z gardła wyszarpię — ja nie Chrystus! | B0 a H7 e |
| Ja prosty człowiek — cóż mi skarga? | e |
| Kadzą mi albo palcem grożą. | a H |
| Każdy swój krzyż przez życie targa | e |
| A jeszcze kamień mu dołożą. | a H7 |
| Dźwignę, to dobrze, nie — to nie: | C G D |
| Drżyjcie gdy krew zaleje mnie! | a H7 |