Pożegnanie Okudżawy
Na ile wiary brak gorącej, | a H |
Że jest na niebie jakiś Bóg – | E a |
Na tyle wiąże koniec z końcem | a H |
Łańcuch u katorżnika nóg. | E a |
Na ile wciąż nadzieja szarpie, | G7 C |
Że coś się dla nas w mrokach tli – | d H E |
Na tyle wigilijne karpie | a H |
Śnią smacznie swe beztroskie sny. | E a |
Na tyle wigilijne karpie | a H |
Śnią smacznie swe beztroskie sny. | E a |
Piosenka pożegnania – | a H |
Piosenką jest utraty; | E a |
Żegnałem ludzi i zdania – | a H |
Traciłem całe światy. | E a |
I nic nie pozostało | A7 d |
Prócz tego, co nucicie! | G C E |
To wcale nie jest mało | a H |
Tak - żegnać - całe życie. | E a |
To wcale nie jest mało | a H |
Tak - żegnać - całe życie. | E a |
Na ile przetrwa - co odchodzi | a H |
Nabite na Historii hak - | E a |
Na tyle zauważą młodzi, | a H |
Że nagle czegoś jest im brak. | E a |
Na ile ufa młody dureń | G7 C |
W niewyczerpany zapas lat - | d H E |
Na tyle mu bezbronną skórę | a H |
Tnie raz po raz bezwzględny bat | E a |
Na tyle mu bezbronną skórę | a H |
Tnie raz po raz bezwzględny bat | E a |
Piosenka pożegnania - | a H |
Piosenką jest utraty; | E a |
Żegnałem ludzi i zdania - | a H |
Traciłem całe światy. | E a |
I nic nie pozostało | A7 d |
Prócz tego, co nucicie! | G C E |
To wcale nie jest mało | a H |
Tak - żegnać - całe życie. | E a |
To wcale nie jest mało | a H |
Tak - żegnać - całe życie. | E a |
Na ile zdolny jest do krzyku | a H |
W obronie innych każdy z nas - | E a |
Na tyle trwa ten kraj pomników, | a H |
Strumieniem podmywany głaz. | E a |
Na ile skory do ofiary | G7 C |
Jest ten, co bluźnił, łgał i kradł - | d H E |
Na tyle wierzy człowiek stary | a H |
W to, że ocali własny świat... | E a |
Na tyle wierzy człowiek stary | a H |
W to, że ocali własny świat... | E a |
Piosenka pożegnania - | a H |
Piosenką jest utraty; | E a |
Żegnałem ludzi i zdania - | a H |
Traciłem całe światy. | E a |
I nic nie pozostało | A7 d |
Prócz tego, co nucicie! | G C E |
To wcale nie jest mało | a H |
Tak - żegnać - całe życie. | E a |
To wcale nie jest mało | a H |
Tak - żegnać - całe życie. | E a |
Ach, świat przebrzmiałych dźwięków | A7 d |
Jakąż melodię wiódł! | G C E7 |
Już jej nie wskrzesisz ręką, | a H7 |
Już nie ma tamtych nut... | E a |
Już jej nie wskrzesisz ręką, | a H7 |
Już nie ma tamtych nut... | E a |
Ach, z tego, czego już nie ma | A7 d |
Jakiż by mógł być świat! | G C E7 |
Ale to inny temat - | a H7 |
Nam już nie starczy lat... | E a |
Ale to inny temat - | a H7 |
Nam już nie starczy lat... | E a |