W szafirowe perspektywy e a C0 e
(Morze, niebo, echo gromu) e a C0 e
Płynie Odys Przenikliwy, C G
Łzy źrenicą szuka domu. C0 e
  Wysp szmaragdy, skał świątynie a e
  Patrzą milcząc aż przepłynie. Cis0 C H7 e
Był z Odysa, jak się zdaje, e a C0 e
Jebus, rabuś, zabijaka. e a C0 e
Branki brał, plądrował kraje C G
A czekała nań Itaka. C0 e
  Z przebiegłości w interesach a e
  Zyskał miano Ulissesa. Cis0 C H7 e
Wódz tysięcy, mąż wyniosły C H7 C0 e
Jakich mało znały dzieje C H7 C0 e
Kreśli w falach piórem wiosła C H
Swoich błędów Odyseję. e a
  Ulubieniec bogów, strateg - G H
Jeden mu pozostał statek. a C0
Jeden mu pozostał statek. Cis0 C H7 e
A tam (jeśli wierzyć pieśni) e a C0 e
Wierna żona, dom w winnicy; e a C0 e
Niecierpliwi i obleśni C G
Rządzą schedą zalotnicy. C0 e
  Piją wino, rżną barany - a e
  Jeden z nich ma być wybrany. Cis0 C H7 e
Jak naprawdę było - nie wiem, e a C0 e
Może zwodzą pieśni słowa - e a C0 e
Słodkim łupem - bezkrólewie, C G
Dumna i posażna wdowa. C0 e
  Mógł - zbłądziwszy w gwiazd eony - a e
  Rabuś zostać ograbiony Cis0 C H7 e
Z pokus syren się ocalił, C H7 C0 e
Nie dał się zamienić w świnię... C H7 C0 e
Pieśń człowieka doskonali, C H
Człowiek znika, pieśń nie ginie. e a
  Tak śmiertelnik sięga szczytów G H
I w tym tkwi realizm mitu. a C0
I w tym tkwi realizm mitu. Cis0 C H7 e
Krąży Telemacha statek e a C0 e
Po zatokach i cieśninach. e a C0 e
Czy młodzieniec znajdzie tatę? C G
Czy rozpozna ojciec syna? C0 e
  Czy ruszając na swą Troję a e
  Syn udźwignie ojca zbroję? Cis0 C H7 e
Los Odysa dróg nie skraca C H7 C0 e
Ciąży w rękach pióro wiosła - C H7 C0 e
Trzeba mieć do czego wracać, C H
Czego trzymać się by sprostać. e a
  Trzeba jeszcze mieć w co wierzyć G H
  By się z własną pieśnią zmierzyć. a C0
Trzeba jeszcze mieć w co wierzyć Cis0 C H7 e