Potęga smaku
| To wcale nie wymagało wielkiego charakteru | a F G |
| Nasza odmowa niezgoda i upór | a F G |
| Mieliśmy odrobinę koniecznej odwagi | a F G |
| Lecz w gruncie rzeczy była to sprawa smaku tak smaku | a F G |
| W którym są włókna duszy i chrząstki sumienia | a F G |
| Kto wie gdyby nas lepiej i piękniej kuszono | a C |
| Słano kobiety różowe płaskie jak opłatek | G |
| Lub fantastyczne twory z obrazów Hieronima Boscha | F E7 (F G F E) |
| Lecz piekło w tym czasie było jakie | a C |
| Mokry dół zaułek morderców barak | G |
| Nazwany pałacem sprawiedliwości | F E7 (F G F E) |
| Samogonny Mefisto w leninowskiej kurtce | a C |
| Posyłał w teren wnuczęta Aurory chłopców | G |
| O twarzach ziemniaczanych bardzo brzydkie dziewczyny o czerwonych rękach | F E7 a (F G) |
| a F G | |
| Zaiste ich retoryka była aż nazbyt parciana | a F G a (F G) |
| (Marek Tulliusz obracał się w grobie) | a F G a (F G) |
| Łańcuchy tautologii parę pojęć jak cepy | a F G |
| Dialektyka oprawców żadnej dystynkcji | a F G |
| W rozumowaniu składnia pozbawiona | a F G |
| Urody koniunktiwu | a F G |
| Tak więc estetyka może być pomocna w życiu | a F G a (F G) |
| Nie należy zaniedbywać nauki o pięknie | a F G a (F G) |
| Zanim zgłosimy akces trzeba pilnie badać | a F G |
| Kształt architektury rytm bębnów i piszczałek | a F G |
| Kolory oficjalne nikczemny rytuał pogrzebów | a F G a (F G) |
| Nasze oczy i uszy odmówiły posłuchu | a F G |
| Książęta naszych zmysłów wybrały dumne wygnanie | a F G a (F G) |
| To wcale nie wymagało wielkiego charakteru | a F G |
| Mieliśmy odrobinę niezbędnej odwagi | a F G |
| Lecz w gruncie rzeczy była to sprawa smaku tak smaku | a F G |
| Który każe wyjść skrzywić się wycedzić | a F G |
| Szyderstwo choćby za to miał spaść | a F G |
| Bezcenny kapitel ciała | a F G |
| Głowa | a (F G) |
| a F G |