Portret zbiorowy w zabytkowym wnętrzu
| Przy dębowym stole siadłszy bokiem | c9 |
| Wedle rangi, zasług i uznania | c9 Des c9 |
| Spoglądamy w przyszłość czystym okiem | f |
| Kogoś, kto nic nie ma do dodania. | f f7/Es f6/D G |
| Wszak to myśmy zwyciężyli wreszcie | c9 |
| Choć w przegranych starciach życie zbiegło. | c9 Des c9 |
| Oto mamy dla was niepodległość! | f |
| Nie czekajcie na nic więcej – bierzcie! | f7/Es Des f G |
| Język nasz surowy, humor prosty, | c g c |
| Głosy nam hartował ostrzał wraży. | c Des c |
| Żadnej nie lękamy się riposty, | f Ges f Ges f |
| Z plebejskością bardzo nam do twarzy. | f Des G7 c |
| W zabytkowym wnętrzu, wśród sztandarów, | f c |
| Atrybutów odzyskanych – godni, | f c |
| Pozujemy – szczerzy i swobodni | D0 D0 |
| Kondotierzy przemienieni w Panów. | G As G7 |
| Lata wspólnej walki dobrze służą | c9 |
| Tym, co w tryumfie nie chcą zginąć marnie: | c9 Des c9 |
| Każdy z nas o każdym wie zbyt dużo, | f |
| Byśmy skłócić mogli się bezkarnie. | f f7/Es f6/D G |
| Koniec pozowania! Stół nakryty! | c9 |
| Dość już głodu zaznał bitny naród! | c9 Des c9 |
| Kto nam tu zarzuca brak umiaru?! | f |
| Macie niepodległość! My – profity! | f7/Es Des f G |
| Zadrżą okna od żołnierskiej pieśni; | c g c |
| Po żołnierskiej zadrżą od kościelnej! | c Des c |
| Pana Boga my na piersiach nieśli, | f Ges f Ges f |
| Żeby z waszych oczu zedrzeć bielmo! | f Des G7 c |
| Patrzcie! Krew uderza nam do głowy | f c |
| Od sztandarów całowania wrząca! | f c |
| Patrzcie, jak się tu popiersia strąca! | D0 D0 |
| Cokół ma być przecież narodowy! | G As G7 |
| Księgi się po kątach w stosy piętrzą, | c9 |
| Ścieka ślinny płyn po białej ścianie, | c9 Des c9 |
| Gdzie za chwilę tylko pozostanie | f |
| Nasz zbiorowy portret – w pustym wnętrzu. | f f7/Es f6/D G |