Piosenka dla starego wieśniaka

Dla ciebie śpiewam piosnkę tę	d A
Stary wieśniaku, za to, że	A d
Gdy zimno było w życiu mym	d A
Ty drewno swe oddałeś mi	d C F (A)

I dałeś ogień wtedy, gdy	d A
Obywatele godni czci	A d
I bliźni nasi wszyscy w krąg	d A
Zamknęli przede mną swe drzwi	B C F

To przecież nic, to parę drew	F g C7 F
Lecz starczy, żeby ogrzać się	d g6 d
A w duszy mej płonęły tak	d A9- d
Jak płonąłby cały las	B A

Więc kiedy umrzesz, stary już	d A
Gdy wieźć cię będzie czarny wóz	A d
Niech przez niebiański cię wiezie szlak	B g C
Aż do nieba bram	B A d

Dla ciebie śpiewam piosnkę tę	d A
Dobra kobieto, za to, że	A d
Gdy głodno było w życiu mym	d A
Ty chleb swój oddałaś mi	d C F (A)

Ty otworzyłaś mi swój dom	d A
Gdy bliźni nasi wszyscy w krąg	A d
Obywatele godni czci	d A
Zamknęli przede mną swe drzwi	B C F

To przecież nic, to tylko chleb	F g C7 F
Lecz starczy, żeby najeść się	d g6 d
A ja do dzisiaj w sercu mam	d A9- d
Ten zapach chleba i smak	B A

Więc jeśli umrzesz, kiedyś już	d A
Gdy wieźć cię będzie czarny wóz	A d
Niech przez niebiański cię wiezie szlak	B g C
Aż do nieba bram	B A d

Dla ciebie śpiewam piosnkę tę	d A
Obcy człowieku, bowiem ty	A d
Jedynie mi współczułeś, gdy	d A
Żandarmi złapali mnie	d C F (A)

Ty jeden smutny miałeś wzrok	d A
Gdy bliźni nasi wszyscy w krąg	A d
Obywatele godni czci	d A
Klaskali w swe dłonie co sił	B C F

To przecież nic, spojrzenie twe	F g C7 F
Lecz taka dziwna moc w nim jest	d g6 d
Że blask twych oczu jeszcze dziś	d A9- d
Otuchy dodaje mi	B A

Więc jeśli umrzesz, kiedyś już	d A
Gdy wieźć cię będzie czarny wóz	A d
Niech przez niebiański cię wiezie szlak	B g C
Aż do nieba bram	B A d