Pieśń o bębnie
| Odeszły pasterskie fletnie | G D |
| złoto niedzielnych trąbek | a e |
| zielone echa waltornie | G D |
| i skrzypce także odeszły - | a e |
| pozostał tylko bęben | G D |
| i bęben gra nam dalej | a e |
| odświętny marsz żałobny marsz | G |
| proste uczucia idą w takt | D |
| na sztywnych nogach dobosz gra | a e G |
| i jedna myśl i słowo jedno | G D |
| gdy bęben wzywa stromą przepaść | a e |
| niesiemy kłosy lub nagrobek | G D |
| co mądry nam wywróży bęben | a e |
| gdy w skórę bruków bije krok | G |
| ten hardy krok co świat przemieni | D |
| na pochód i na okrzyk jeden | a G |
| (h fis?) | |
| nareszcie idzie ludzkość cała | h e |
| nareszcie każdy trafił w krok | D |
| cielęca skóra pałki dwie | D G |
| rozbiły wieże i samotność | e |
| i stratowane jest milczenie | Fis e |
| i śmierć niestraszna kiedy tłumna | Fis |
| kolumna prochu nad pochodem | Fis e D h |
| rozstąpi się posłuszne morze | h e |
| zejdziemy nisko do czeluści | D |
| do pustych piekieł oraz wyżej | D G |
| nieba sprawdzamy nieprawdziwość | e |
| i wyzwolony od przestrachów | Fis e |
| w piasek się zmieni cały pochód | Fis |
| niesiony przez szyderczy wiatr | Fis e D h |
| i tak ostatnie echo przejdzie | h e D |
| po nieposłusznej pleśni ziemi | D G e |
| zostanie tylko bęben bęben | Fis e Fis |
| dyktator muzyk rozgromionych | e D h |