Pan Wołodyjowski
Do nieba leci Mały Rycerz | a E a |
Wybuchem rozerwany w strzępy | a G C |
W Rzeczypospolitej granice | C d a |
Tureckie kładą się zastępy | a E a |
Pęka imperium pełne swobód | a E a E a E a G |
Rozerwą je sąsiedzi rychło | C G C |
Jak Basi rzekł, tak powie Bogu | F C d a |
Pan Michał swoje credo: Nic to! | d E a |
Trzęsie się z płaczu pan Zagłoba | a E a |
Nad symboliczną Polski trumną | a G C |
I krwi nie woła - sam nad grobem | C d a |
Bo umrzeć łatwo; żyć jest trudno | a E a |
Więc szloch rycerskie ciśnie piersi | a E a E a E a G |
Kaja bohater się i nicpoń | C G C |
Wobec tej niepojętej śmierci | F C d a |
O której Michał rzekł, że - Nic to! | d E a |
Lecz "nic to" - śmierć, czy "nic to" - życie | a E a |
Potyczki, zwiady i miłostki | a G C |
Do nieba leci Mały Rycerz | C d a |
Do nieba jest najbliżej - z Polski | a E a |
Swoje odsłuchał i odsłużył | a E a E a E a G |
Wiatraczkiem, sztychem, fintą płytką | C G C |
I oto dzieło jego - w gruzy | F C d a |
Więc chyba rację miał; że - Nic to! | d E a |
Nie znał mądrości swej żołnierzyk | a E a |
Zajęty Baśką i szabelką | a G C |
Nie wątpić, w sens ofiary wierzyć | C d a |
Jest rzeczą łatwą - bywa wielką | a E a |
Lecz potem, wbrew serc pokrzepieniu | a E a E a E a G |
Łzę cenić tylko na policzku | C G C |
I na niebieskim, na sklepieniu | F C d a |
Wypisać krwią dewizę - Nic to! | d E a |