Pamiętnik znaleziony w starych nutach
Szedłem gdzieś, nie wiem gdzie, | e |
Kiedy pochwycili mnie, | e |
Ale ja szarpałem się | e |
Więc w łeb mi dali! | e a |
Kiedym ocknął się był dzień, | a |
Miękkie łóżko, łeb jak pień, | a |
Duży pokój jasna sień | a |
Gdzie mnie zabrali? | a e |
Wtem nade mną staje ktoś, | e |
Ma łagodny miękki głos, | e |
- Pobłogosław - mówi - los | E |
Będzie ci dobrze! | E a |
Tu ci dadzą jeść i pić, | a e |
Dadzą ci dostatnio żyć, | a e |
Strój na tobie będzie lśnić, | a e |
Tu płacą szczodrze. | H7 e |
Tu ci dadzą jeść i pić, | a e |
Dadzą ci dostatnio żyć, | a e |
Strój na tobie będzie lśnić, | a e |
Tu płacą szczodrze. | H7 e |
Poderwałem z łóżka się patrzę po sali | a e |
Kilkunastu takich po niej snuje się - | H e |
Wykastrowali mnie! Wykastrowali! | E7 a e |
I w kastratów chór wcielili mnie! | e H7 e |
Rok nauki zajął śpiew; | e |
Śpiewam z nut, przestygła krew, | e |
Alkoholu ani dziew- | e |
Cząt na lekarstwo! | e a |
Mówią - z tego tu się śmiej - | a |
Wtedy stresów będzie mniej, | a |
A ja myślę coraz chwiej- | a |
Niej, że to łgarstwo! | a e |
Tyje tutaj się i twarz | e |
Już jak inne twarze masz, | e |
Nie znosimy się nawza- | E |
Jem i to wszystko! | E a |
Z marzeń tylko jedno już: | a e |
Ma z nas każdy, że a nuż | a e |
Jakiś magnat weźmie go | a e |
Jako solistę. | H7 e |
Z marzeń tylko jedno już: | a e |
Ma z nas każdy, że a nuż | a e |
Jakiś magnat weźmie go | a e |
Jako solistę. | H7 e |
I stoimy na galerii chór kastratów | a e |
Płynie nasz łagodny śpiew pochwalny śpiew! | H e |
- Laudatur - śpiewamy - laudatur! | E7 a e |
Głos nasz równo i szeroko niesie się... | e H7 e |
- Laudatur - śpiewamy - laudatur! | E7 a e |
Głos nasz równo i szeroko niesie się... | e H7 e |