Pamiętnik znaleziony w starych nutach
| Szedłem gdzieś, nie wiem gdzie, | e |
| Kiedy pochwycili mnie, | e |
| Ale ja szarpałem się | e |
| Więc w łeb mi dali! | e a |
| Kiedym ocknął się był dzień, | a |
| Miękkie łóżko, łeb jak pień, | a |
| Duży pokój jasna sień | a |
| Gdzie mnie zabrali? | a e |
| Wtem nade mną staje ktoś, | e |
| Ma łagodny miękki głos, | e |
| - Pobłogosław - mówi - los | E |
| Będzie ci dobrze! | E a |
| Tu ci dadzą jeść i pić, | a e |
| Dadzą ci dostatnio żyć, | a e |
| Strój na tobie będzie lśnić, | a e |
| Tu płacą szczodrze. | H7 e |
| Tu ci dadzą jeść i pić, | a e |
| Dadzą ci dostatnio żyć, | a e |
| Strój na tobie będzie lśnić, | a e |
| Tu płacą szczodrze. | H7 e |
| Poderwałem z łóżka się patrzę po sali | a e |
| Kilkunastu takich po niej snuje się - | H e |
| Wykastrowali mnie! Wykastrowali! | E7 a e |
| I w kastratów chór wcielili mnie! | e H7 e |
| Rok nauki zajął śpiew; | e |
| Śpiewam z nut, przestygła krew, | e |
| Alkoholu ani dziew- | e |
| Cząt na lekarstwo! | e a |
| Mówią - z tego tu się śmiej - | a |
| Wtedy stresów będzie mniej, | a |
| A ja myślę coraz chwiej- | a |
| Niej, że to łgarstwo! | a e |
| Tyje tutaj się i twarz | e |
| Już jak inne twarze masz, | e |
| Nie znosimy się nawza- | E |
| Jem i to wszystko! | E a |
| Z marzeń tylko jedno już: | a e |
| Ma z nas każdy, że a nuż | a e |
| Jakiś magnat weźmie go | a e |
| Jako solistę. | H7 e |
| Z marzeń tylko jedno już: | a e |
| Ma z nas każdy, że a nuż | a e |
| Jakiś magnat weźmie go | a e |
| Jako solistę. | H7 e |
| I stoimy na galerii chór kastratów | a e |
| Płynie nasz łagodny śpiew pochwalny śpiew! | H e |
| - Laudatur - śpiewamy - laudatur! | E7 a e |
| Głos nasz równo i szeroko niesie się... | e H7 e |
| - Laudatur - śpiewamy - laudatur! | E7 a e |
| Głos nasz równo i szeroko niesie się... | e H7 e |