| Opadły mgły i miasto ze snu się budzi, |
C F |
| Górą czmycha już noc, |
C G |
| Ktoś tam cicho czeka, by ktoś powrócił; |
C F |
| Do gwiazd jest bliżej niż krok! |
C G |
| Pies się włóczy popod murami - bezdomny; |
C F |
| Niesie się tęsknota czyjaś na świata cztery strony |
C G C |
|
|
| A ziemia toczy, toczy swój garb uroczy; |
C F |
| Toczy, toczy się los! |
C G |
| Ty co płaczesz, ażeby śmiać mógł się ktoś |
C F |
| Już dość! Już dość! Już dość! |
C G |
| Odpędź czarne myśli! Dość już twoich łez! |
C F |
| Niech to wszystko przepadnie we mgle! |
C G |
| Bo nowy dzień wstaje, Bo nowy dzień wstaje, Nowy dzień! |
C F C G C |
|
|
| Z dusznego snu już miasto się wynurza, |
C F |
| Słońce wschodzi gdzieś tam, |
C G |
| Tramwaj na przystanku zakwitł jak róża; |
C F |
| Uchodzą cienie do bram! |
C G |
| Ciągną swoje wózki - dwukółki mleczarze; |
C F |
| Nad dachami snują się sny podlotków pełne marzeń! |
C G C |
|
|
| A ziemia toczy, toczy swój garb uroczy; |
C F |
| Toczy, toczy się los! |
C G |
| Ty co płaczesz, ażeby śmiać mógł się ktoś |
C F |
| Już dość! Już dość! Już dość! |
C G |
| Odpędź czarne myśli! Dość już twoich łez! |
C F |
| Niech to wszystko przepadnie we mgle! |
C G |
| Bo nowy dzień wstaje, Bo nowy dzień wstaje, Nowy dzień! |
C F C G C |