Obłomow, Stolz i ja
| Wokół Obłomowa od południa zamieszanie | c G c G |
| Stary Zachar wnosi tacę - parujący żur | c G c G c (G) |
| I z grzybami jeszcze ciepły pieróg na śniadanie | c G c G |
| Gromko brzmi z wejściowych drzwi przyjaciel Stolz - bonjour | c G c G c (C7) |
| Stolz - gorączka - zdziera z okien grube warstwy kotar | f C f C |
| Dzwoni obcas po posadzce, róg myśliwski gra | f C f C7 f (C7) |
| Gwałtem wpada do salonu dzień w kaskadach złota | f C f C |
| Hej, wach' auf, Iljo Iljiczu! Mais, reveille-toi | f Gis b C |
| A Obłomow na kanapie | a H B a |
| Ni to marzy, ni to chrapie | a H B a |
| I przed światłem łeb zasłania | B a |
| I nieskory do śniadania | g A7 |
| Pikowaną kryje kołdrą | g A7 Gis g |
| Gębę dobrą, gębę mądrą | g A Gis g |
| Ale jakby niepotrzebną | Gis g |
| Bo niezdolną trafić w sedno | f G7 |
| Może szkoda na to czasu | f G7 |
| - Zachar, miłyj! Nalej kwasu! | f G7 |
| Rzutki Stolz to człek światowy i sprężyna czynu | c G c G |
| Przystrzyżone bokobrody, woskowany wąs | c G c G c (G) |
| Zna go Paryż, Sankt-Petersburg, jeździ do Londynu | c G c G |
| Kowal losu, który posiadł salonowy pląs | c G c G c (C7) |
| Zawsze w ruchu! Z miejsca w miejsce gna, co koń wyskoczy | f C f C |
| Świat umyka mu spod stóp, jak śnieg spod śmigłych sań | f C f C7 f (C7) |
| W każdym przejrzy się zwierciadle - zręczny i uroczy | f C f C |
| W politurze gabinetów, w lśniących oczach pań | f Gis b C |
| A Obłomow na kanapie | a H B a |
| Rozproszone myśli łapie | a H B a |
| A jak złapie - to zapłacze | B a |
| A to znaczy, że coś znaczą | g A7 |
| Cóż, że znaczą, skoro giną | g A7 Gis g |
| Za rozstajem, za równiną | g A Gis g |
| W blasku, co źrenice drażni | Gis g |
| Może by tak pójść do łaźni | f G7 |
| Może szkoda na to czasu | f G7 |
| - Zachar, miłyj! Nalej kwasu | f G7 |
| Stolz - przyjaciel - nie rozumie, rzuca się ratować | c G c G |
| Utrzeć by surówkę z marchwi! Żur i pieróg precz | c G c G c (G) |
| Ej, zrobimy my człowieka z tego Obłomowa | c G c G |
| Przystrzyżemy, wystroimy, strój to główna rzecz | c G c G c (C7) |
| Wszak nie tacy teraz robią zyski i kariery | f C f C |
| Sama swołocz i kryminał! Starczy tylko chcieć | f C f C7 f (C7) |
| Ilja! Z ciebie człek rozumny, obywatel szczery | f C f C |
| Pomyśl tylko, gdzie byś mógł już być! Co mógłbyś mieć | f Gis b C |
| A Obłomow na kanapie | a H B a |
| Nad haftkami gaci sapie | a H B a |
| I wspomina w melancholii | B a |
| Wiejski dwór, dmuchawce w polu | g A7 |
| Dwór dzieciństwa, jak za mgłą | g A7 Gis g |
| Gdzie - gdy chcą - to wszyscy śpią | g A Gis g |
| A tu dramat, trudna sprawa | Gis g |
| Zwinna spinka, wredny krawat | f G7 |
| Może szkoda na to czasu | f G7 |
| - Zachar, miłyj! Nalej kwasu | f G7 |
| Śliskie podłóg arabeski, lustra, żyrandole | c G c G |
| Amfiladą szybkich spojrzeń echem sunie szept | c G c G c (G) |
| Maski, miny i grymasy, blask i zgiełk przy stole | c G c G |
| Bursztynowy lep na muchy! Od much czarny lep | c G c G c (C7) |
| Stolz pod rękę Ilję trzyma, by nie uciekł głupiec | f C f C |
| Chce wyswatać go ze światem - żeń się, Ilja, żeń | f C f C7 f (C7) |
| Aż wyrywa się Obłomow, trzewikami tupie | Cis f |
| - Żeby światłem się nacieszyć, trzeba znaleźć cień | f Gis b C |
| Zaciągnięte znów kotary | a H B a |
| Żur i pieróg wniósł Zachary | a H B a |
| I przymyka się powieka | B a |
| Kochać świat? Tak, lecz z daleka | g A7 |
| Z życzliwością i dobrocią | g A7 Gis g |
| Nie pytając - za co? Po co | g A Gis g |
| Kołdra grzeje jak samowar | Gis g |
| Wraca sen do Obłomowa | f G7 |
| Może szkoda na to czasu | f G7 |
| - Zachar, miłyj! Nalej kwasu | f G7 |
| Taki z nim i Stolzem kram | c f |
| A ja... obu w sobie mam | c G7 c |