Obława II

Obce lasy przemierzam, serce szarpie mi krtań	e C H7 e
Nie ze strachu - z wściekłości, z rozpaczy	e C H7 e
Ślad po wilczych gromadach mchy pokryły i darń	a C E7 a
Niedobitki los cierpią sobaczy	a C E7 a
Z gąszczu żaden kudłaty pysk nie wyjrzy na krok	H7 C
W ślepiach obłęd, lęk, chciwość lub zdrada	H7 C H7
Na otwartych przestrzeniach dawno znikł wilczy trop	a
Wilk wie dobrze czym pachnie zagłada	a C H7

Słyszę wciąż i uszom nie wierzę	e a
Lecz potwierdza co krok wszystko mi	Fis H7
Zwierzem jesteś i żyjesz jak zwierzę	e a
Lecz nie wilki, nie wilki już wy!	C H7 e

Myśli brat, że bezpieczny, skoro schronił się w las	e C H7 e
Lecz go ściga nie Bóg - ściga człowiek	e C H7 e
Śmigieł świst nad głowami, grad pocisków i wrzask	a C E7 a
Co wyrywa źrenice spod powiek	a C E7 a
Strzelców twarze pijane w drzew koronach znad luf	H7 C
Wrzący deszcz wystrzelonych ładunków	H7 C H7
To już nie polowanie, nie obława, nie łów	a
To planowe niszczenie gatunku!	a C H7

Z rąk w mundurach, z helikopterów	e a
Maszynowa broń wbija we łby	Fis H7
Czarne kule i wrzask oficerów	e a
Wy nie wilki, nie wilki już wy!	C H7 e

Kto nie popadł w szaleństwo, kto nie poszedł pod strzał	e C H7 e
Jeszcze biegnie klucząc po norach	e C H7 e
Lecz już nie ma kryjówek, które miał, które znał	a C E7 a
Wszędzie wściekła wywęszy go sfora	a C E7 a
I pomyśleć, że kiedyś ją traktował jak łup	H7 C
Który niewart wilczych był kłów	H7 C H7
Dziś krewniaka swym panom zawloką do stóp	a
Lub rozszarpią na rozkaz bez słów.	a C H7

Bo kto biegnie - zginie dziś w biegu	e a
A kto stanął - padnie gdzie stał	Fis H7
Krwią w panice piszemy na śniegu	e a
My nie wilki, my mięso na strzał!	C H7 e

Ten skowycze trafiony, tamten skomli na wznak	e C H7 e
Cóż ja sam nic tu zrobić nie mogę	e C H7 e
Niech się zdarzy co musi się zdarzyć i tak	a C E7 a
Kiedy pocisk zabiegnie mi drogę	a C E7 a
Starą ranę na karku rozszarpuje do krwi	H7 C
Ale póki wilk krwawi - wilk żyw	H7 C H7
Więc to jeszcze nie śmierć - śmierć ostrzejsze ma kły	a
Nie mój tryumf, lecz zwycięstwo - nie ich!	a C H7

Na nic skowyt we wrzawie i skarga	e a
Póki w żyłach starczy mi krwi	Fis H7
Pierwszy bratu skoczę do gardła	e a
Gdy zawyje - Nie wilki już my!	C H7 e