Nike która się waha
| Najpiękniejsza jest Nike w momencie kiedy się waha | a |
| prawa ręka piękna jak rozkaz | a F |
| opiera się o powietrze | F |
| ale skrzydła drżą | F a |
| Widzi bowiem samotnego młodzieńca | C |
| idzie długą koleiną | C G |
| wojennego wozu | F |
| szarą drogą w szarym krajobrazie | F C |
| skał i rzadkich krzewów jałowca | C G |
| ów młodzieniec niedługo zginie | C |
| właśnie szala z jego losem | C G |
| gwałtownie opada | F C |
| ku ziemi | G |
| Nike ma ogromną ochotę podejść i pocałować go w czoło | a |
| ale boi sięże on który nie zaznał słodyczy pieszczot | a F |
| poznawszy ją mógłby uciekać jak inni w czasie tej bitwy | F |
| Więc Nike waha się | F a |
| i w końcu postanawia pozostać w pozycji | C |
| której nauczyli ją rzeźbiarze | C G |
| wstydząc się bardzo tej chwili wzruszenia | F |
| rozumie dobrze | C |
| że jutro o świcie | G |
| muszą znaleźć tego chłopca | C |
| z otwartą piersią zamkniętymi oczyma | C G |
| i cierpkim obolem ojczyzny | F |
| pod drętwym językiem | C G |