Niech...
| Krwią niech szafuje - kto krew ma na zbyciu, | f c |
| Krzyk niech podnosi - kto zapomniał mowy. | f c |
| Zniszczeń niech żąda - kto w sobie ma nicość, | g d |
| Niech głową w mur bije - komu nie żal głowy. | g d |
| Forsą niech szasta - kto się w forsie tarza, | a e |
| Obietnicami - kto słowo ma za nic. | a e |
| Klątwy niech ciska - kto nie czci ołtarza, | F F0 a |
| Niech bluźni, kto żadnych nie uznaje granic. | E E7 a |
| A ty siej. A nuż coś wyrośnie. | d A |
| A ty - to, co wyrośnie - zbieraj. | d A |
| A ty czcij - co żyje radośnie, | F C |
| A ty szanuj to, co umiera. | B g A |
| A ty siej. A nuż coś wyrośnie. | d A |
| A ty - to, co wyrośnie - zbieraj. | d A |
| A ty czcij - co żyje radośnie, | F C |
| A ty szanuj to, co umiera. | B g A |
| Niech wstydu się lęka - kto próżnią nadęty, | f c |
| Niech strachu się wstydzi - kto mężny głupotą, | f c |
| Niech pytań nie stawia - kto czuje się świętym, | g d |
| Wyroki niech miota - kto schlebia miernotom. | g d |
| Łzami niech kłamie - kto się współczuć wstydzi, | a e |
| Śmiechem niech szydzi - kto nie zaznał skruchy, | a e |
| W orszak niech wierzy - kto nie wie, gdzie idzie, | F F0 a |
| Orkiestr niech słucha - kto na głos jest głuchy. | E E7 a |
| A ty siej. A nuż coś wyrośnie. | d A |
| A ty - to, co wyrośnie - zbieraj. | d A |
| A ty czcij - co żyje radośnie, | F C |
| A ty szanuj to, co umiera. | B g A |
| A ty siej. A nuż coś wyrośnie. | d A |
| A ty - to, co wyrośnie - zbieraj. | d A |
| A ty czcij - co żyje radośnie, | F C |
| A ty szanuj to, co umiera. | B g A |
| Niech nienawidzi - kto nie umie sławić, | f c |
| Niech łże - kto w pychy uwierzył bezkarność, | f c |
| Świat niech opluwa - kogo gorycz dławi, | g d |
| Życie niech trwoni - kto je ma za marność. | g d |
| Niech się nie zdziwi - kto wciąż zbawców słucha, | a e |
| Że będzie rabem kolejnych cezarów, | a e |
| Którzy okręcą kikut jego ducha | F F0 a |
| W po stokroć sprane bandaże sztandarów. | E E7 a |
| A ty siej. A nuż coś wyrośnie. | d A |
| A ty - to, co wyrośnie - zbieraj. | d A |
| A ty czcij - co żyje radośnie, | F C |
| A ty szanuj to, co umiera. | B g A |
| A ty siej. A nuż coś wyrośnie. | d A |
| A ty - to, co wyrośnie - zbieraj. | d A |
| A ty czcij - co żyje radośnie, | F C |
| A ty szanuj to, co umiera. | B g A |
| I pamiętaj - że dana ci pamięć: | d A |
| Nie kłam sobie - a nikt ci nie skłamie. | B g A d |