Nadzieja Śmiełowska

Rozpryskiem kropli, psiej sierści dreszczem	e
Jak deszcz mijamy i - bez nas dnieje...	C G a e (h)
Jaką tu żywić nadzieję jeszcze?	e
Jaką tu jeszcze żywić nadzieję?	C G a h

Że przetrawieni krzywdą - powstaną	e H e H
Skruszą się ci, co na niej wyrośli;	e D G a e (h)
Że można żrącą szyderstwa pianą	e H e a
Otworzyć oczy sprawiedliwości?	G a C h e (h)
Że pierwsza miłość będzie jedyną,	e H e H
Że dobre chęci brukują - niebo,	e D G a e (h)
Że woda może zmienić się w wino,	e H e a
Kamień nie musi mylić się z chlebem?	G a C h e (h)

Rozpryskiem kropli, psiej sierści dreszczem	e
Jak deszcz mijamy i - bez nas dnieje...	C G a e (h)
Jaką tu żywić nadzieję jeszcze?	e
Jaką tu jeszcze żywić nadzieję?	C G a h

Że młodość w życiu się nie rozmyje,	e H e H
Życie nie będzie tylko więdnięciem,	e D G a e (h)
Że umrze pięknie - co pięknie żyje	e H e a
I że po śmierci przetrwa w pamięci?	G a C h e (h)
- Że można jasno dostrzec w ciemności	e H e H
Co złe - co dobre, co pył - co diament;	e D G a e (h)
Odrzucić pierwsze, drugie ugościć	e H e a
W sercu, gdzie włada ład - a nie zamęt?	G a C h e (h)

By żyć - nie żywiąc ławic pętaków	e H e H
I nadaremno nie wzywać nieba -	e D G a e (h)
Trzeba wciąż żywić nadzieję jakąś,	e H e a
Wbrew sobie - sobą żywić ją trzeba.	G a C h e (h)