Mury ' 87 (Podwórko)
| Jak tu wyrywać murom zęby krat, | (e) H7 e |
| Gdy rdzą zacieka cegła i zaprawa? | H7 e |
| Jakże gnijącym gruzem - grzebać stary świat, | a H7 C |
| Kiedy nowego nie ma czym i - na czym stawiać? | e B0 H7 |
| O czym dziś na podwórku śpiewać | C H7 e |
| Liszajom obsuniętych ścian, | C H7 e |
| Gdzie nawet skrawek nieba ziewa | a H7 C |
| Na widok tych - śmiertelnych ran? | e B0 H7 |
| We wklęsłym bruku tylko lśni | H7 e |
| Wieczna bez dna kałuża - i | e H7 e |
| Widać w niej groby, groby, groby | e a e |
| Pod całunem naszych dni. | B0 H7 e |
| Historia się zmieniła w mułu mur, | e H7 e |
| W którym ugrzęzną myśli, wzrok i dłonie. | H7 e |
| Staruszek w czerni, przed kapliczką łzawy chór | a H7 C |
| Rozmokły tynk, jak gąbka nieuchronnie wchłonie. | e B0 H7 |
| Wieczne światełko tli się jeszcze, | C H7 e |
| Grzeje się w nim w słoiku kwiat, | C H7 e |
| A za zamkniętą bramą - przestrzeń | a H7 C |
| Ślepej uliczki w wielki świat... | e B0 H7 |
| We wklęsłym bruku tylko lśni | H7 e |
| Wieczna bez dna kałuża - i | e H7 e |
| Widać w niej groby, groby, groby | e a e |
| Pod całunem naszych dni. | B0 H7 e |
| Napis na murze dłużej tutaj trwa | e H7 e |
| Niż człowiek, co wydrapał go z wieczora: | H7 e |
| Pół wieku dni podobnych do każdego dnia | a H7 C |
| Na śladach kul - tych z wojny i tych z wczoraj... | e B0 H7 |
| Ot, co zostaje z wielkiej rzeki | C H7 e |
| Myśli, zapachów, głosów, barw: | C H7 e |
| W murach podwórka er zacieki, | a H7 C |
| W szczelinach warstwy martwych larw. | e B0 H7 |
| Droga stąd już tylko w dół - | H7 e |
| W uścisk gliny, w pleśni plusz | e H7 e |
| Pomiędzy groby, groby, groby, | e a e |
| Których dawno nie ma już... | B0 H7 |
| Droga stąd już tylko w dół - | H7 e |
| W uścisk gliny, w pleśni plusz | e H7 e |
| Pomiędzy groby, groby, groby, | e a e |
| Których dawno nie ma już... | B0 H7 e |