Mur (L'estaca)
| L'avi Siset em parlava | a E a |
| De bon matí al portal, | a E |
| Mentres el sol esperàvem | d E a F |
| I els carros vèiem passar. | E E7 a |
| Siset, que no veus l'estaca | a E a |
| A on estem tots lligats? | a E |
| Si no podem desfer-nos-en | d E a F |
| Mai no podrem caminar! | E E7 a |
| Si estirem tots ella caurà | a E a |
| I molt de temps no pot durar, | a E a |
| Segur que tomba, tomba, tomba, | a d a |
| Ben corcada deu ser ja. | a E a |
| Si tu l'estires fort per aquí | a E a |
| I jo l'estiro fort per allà, | a E a |
| Segur que tomba, tomba, tomba | a d a |
| I ens podrem alliberar. | a E a |
| Stary Siset kiedyś mówił mi: | a E a |
| Staliśmy w bramie był świt, | a E |
| Gdy czekaliśmy na słońca wschód | d E a F |
| I samochodów rósł szum. | E E7 a |
| Mówił: Czy muru nie widzisz? | a E a |
| Wszystkich nas trzyma ten mur. | a E |
| Gdy nie będziemy bronić się, | d E a F |
| Zagrodzi nam każdą z dróg. | E E7 a |
| Gdy uderzymy runie mur, | a E a |
| Nie może przecież wiecznie trwać, | a E a |
| Na pewno runie, runie, runie, | a d a |
| Nie pozostanie po nim ślad. | a E a |
| Jeśli uderzysz mocno tu, | a E a |
| A ja uderzę mocno tam, | a E a |
| Na pewno runie, runie, runie | a d a |
| I wolny będzie każdy z nas. | a E a |
| Lecz minęło już wiele lat, | a E a |
| Ręce mam starte do krwi, | a E |
| A kiedy czuję, że sił mi brak | d E a F |
| Mur rośnie grubszy niż był. | E E7 a |
| Wiem już, że ledwie się trzyma, | a E a |
| Lecz ciężko ruszyć go stąd, | a E |
| Nawet gdy czuję przypływ sił, | d E a F |
| Powtórz Sisecie pieśń swą. | E E7 a |
| Gdy uderzymy runie mur, | a E a |
| Nie może przecież wiecznie trwać, | a E a |
| Na pewno runie, runie, runie, | a d a |
| Nie pozostanie po nim ślad. | a E a |
| Jeśli uderzysz mocno tu, | a E a |
| A ja uderzę mocno tam, | a E a |
| Na pewno runie, runie, runie | a d a |
| I wolny będzie każdy z nas. | a E a |
| Stary Siset nie mówi nic, | a E a |
| Słowa porwał zły wiatr, | a E |
| Dokąd on jeden tylko wie, | d E a F |
| Ja w bramie tkwię cały czas. | E E7 a |
| I gdy przychodzą nowi wciąż, | a E a |
| Słyszę jak rośnie mój głos, | a E |
| Śpiewam ostatnią Siseta pieśń, | d E a F |
| Tę, której uczył nas on. | E E7 a |
| Gdy uderzymy runie mur, | a E a |
| Nie może przecież wiecznie trwać, | a E a |
| Na pewno runie, runie, runie, | a d a |
| Nie pozostanie po nim ślad. | a E a |
| Jeśli uderzysz mocno tu, | a E a |
| A ja uderzę mocno tam, | a E a |
| Na pewno runie, runie, runie | a d a |
| I wolny będzie każdy z nas. | a E a |