Margrabia Wielopolski
| Przez Plac Saski czerkieskie sotnie pędzą | h fis |
| A przed zamkiem sto ognisk dzisiaj płonie | A e |
| Jak pan robi to, Wasza Ekscelencjo | h fis |
| Że po każdej nienawidzą Cię stronie? | A e h |
| Pan, margrabio, nie myślisz na rozkaz | D A |
| Więc u cara toś już podejrzany | e h |
| Nie uwierzy Petersburg ani Moskwa | h fis |
| Polakowi, co własne ma plany | e fis h fis h |
| Pan margrabia wciąż kroczy po linie | e D |
| Niebezpiecznie tak wysoko chodzić | D A |
| Przecież klęska go w końcu nie ominie | e D |
| Bo ma pecha, kto tutaj się rodzi | e fis h fis h |
| Twej pogardy nikt ci nie wybaczy | h fis |
| Myśmy ciemni, zapalni i łzawi | A e |
| A tyś dumny, tyś z nami nie raczył | h fis |
| W narodowym barszczu się pławić | A e h |
| Po co w twarze logiką nam chlustasz? | D A |
| Nie czytaliśmy Hegla jaśnie panie | e h |
| Dla nas Szopen - groch i kapusta | h fis |
| I od czasu do czasu powstanie | e fis h fis h |
| Pan margrabia wciąż kroczy po linie | e D |
| Przepaść z lewej i przepaść po prawej | D A |
| Jeśli z ręki rodaka nie zginie | e D |
| To z urzędu odejdzie w niesławie | e fis h fis h |
| Tyle pracy, panie hrabio, i na nic. | h fis |
| Nadaremna ta branka w rekruty | A e |
| Będzie to, co ma być - my zwyczajni | h fis |
| Bój bez broni, katorga i knuty | A e h |
| Pan narodu, margrabio, nie zmienisz | D A |
| Tu rozsądku rzadko się używa | e h |
| A jedno, co naprawdę umiemy | h fis |
| To najpiękniej na świecie przegrywać | e fis h fis h |
| Pan margrabia wciąż kroczy po linie | e D |
| Choć niezgrabny i posturę ma dzika | D A |
| A gdy spadnie, to zyska jedynie | e D |
| Miano zdrajcy zamiast pomnika. | e fis h fis h |
| Że spadłeś,to zwykły los Polski | e D |
| Każdy w końcu z liny tej spadnie | D A |
| Tylko czemuś zapomniał, Wielopolski, | e D |
| Że upadać też trzeba ładnie? | e fis h fis h |