List z Moskwy
| Jacek! Ty k' nam siejczas nie prijezżaj! | a |
| To już nie to samo, co dziesięć lat temu: | a E7 |
| Tu już inni ludzie i inny tu kraj | E7 |
| W dodatku w ramach tego samego systemu! | E7 a |
| Jak już pewnie wiesz - nie ma tu co pić. | a |
| Wyobrażasz sobie, jak nas wszystkich trzęsie - | A7 d |
| Bez znieczulenia - jak tu można żyć? | d a |
| - Woła każdy zmysł, każdy nerw i mięsień. | E7 a |
| Zniknęli ze stołków krewni i druzja, | a |
| Więc teraz już nic się tu załatwić nie da. | a E7 |
| Mówić wolno wszystko, ale co to da: | E7 |
| Gadanie na trzeźwo, gdy nie ma co sprzedać! | E7 a |
| W gazetach nam piszą, jak ze wszystkim źle, | a |
| Jakie marnotrawstwo, brud i zacofanie. | A7 d |
| Dla nas to nie nowość, o tym każdy wie, | d a |
| Czemu tak się zachwycają tym Amerykanie. | E7 a |
| Ludiej iz zapada spotykasz co krok, | a |
| Gdzie spluniesz - tam zagraniczny korespondent - | a E7 |
| Łapie cię za rękaw i płonie mu wzrok, | E7 |
| Gdy pyta o rosyjskie serce i żołądek! | E7 a |
| Co im odpowiadać - każdy z grubsza wie. | a |
| Poczemu odbierać mu chwilę zachwytu. | A7 d |
| Z mieszkaniem i żarciem jest na razie źle, | d a |
| Lecz za to - historia - wychodzi z niebytu! | E7 a |
| Nie pożywiosz, lecz wiesz, że Stalin był zły | a |
| I wszystko już można dziś zwalić na niego, | a E7 |
| A gdy dusza zatęskni do straconych dni, | E7 |
| Możesz o suchym pysku słuchać Wysockiego! | E7 a |
| Tak - nie prijezżaj! Prijedu k' tiebie - | a |
| Właśnie do urzędu po paszport dziś idę. | A7 d |
| Prikaz wypuszczać Żydów rządzi w KGB, | d a |
| Więc każdy Rosjanin chce być dzisiaj Żydem! | E7 a |