Linoskoczek
| Na klucz nasz cyrk zamknięto nam | e H7 e |
| I postawiono straż u bram | e H7 e |
| Nie odpowiadał ponoć normom bezpieczeństwa | e C H7 |
| Sprzedano małpy, konie, psy | e H7 e |
| I w klatkach znów zamknięto lwy | e H7 e |
| W szpitalach błazny, bo się śmiały do szaleństwa. | e C H e |
| Ponuro w mieście robi się | a e |
| Bo znowu pobyć nie ma gdzie | a e |
| A pusty cyrk to przecież zawsze rzecz ponura | a C H7 |
| A mnie najciężej - bo cóż ja? | a e |
| Cóż linoskoczek robić ma | a B0 |
| Gdy nie ma napiętego nad otchłanią sznura?! | e H7 e |
| Bez tego strachu którym czuł | e H7 e |
| Co dzień, gdy mogłem runąć w dół | e H7 e |
| Przez chwilę lęku, nieuwagi, chwilę pecha | e C H7 |
| Naprawdę nie mam po co żyć | e H7 e |
| Po ziemi chodzić, gorycz pić | e H7 e |
| Nie, takie życie mi się wcale nie uśmiecha! | e C H e |
| Obcy mym stopom każdy bruk | a e |
| Czuję się jakbym nie miał nóg | a e |
| Potykam się co krok o swoją własną piętę! | a C H7 |
| Lecz nawet wtedy znajdą się | a e |
| Ludzie co podtrzymają mnie | a B0 |
| I widzę twarze litościwie uśmiechnięte | e H7 e |
| Nie dany więc upadek mi, | e H7 e |
| Nie dana sława dawnych dni | e H7 e |
| Więc swoje kroki stawiam dzisiaj bez oklasków! | e C H7 |
| Wtem błyska oczywista myśl! | e H7 e |
| I wiem, co robić mam od dziś! | e H7 e |
| Napięte zawsze w świecie druty są kolczaste! | e C H e |
| Po takiej drodze trzeba iść! | a e |
| Kaleczyć stopy! Wargi gryźć! | a e |
| Gdy z lewej próżna wolność z prawej kat cię niańczy! | a C H7 |
| Pod stopą mieć napiętą nić! | a e |
| Tak długo, aż nie pęknie - żyć! | a B0 |
| Pokazać światu, że i po niej można tańczyć! | e H7 e |
| Pokazać światu, że i po niej można tańczyć! | e H7 e |
| Pokazać światu, że i po niej można tańczyć! | e H7 e |