Lew
Twoja potęga jest legendą, | e |
Ale pozostał jeszcze mit. | h |
Możesz osiągnąć nim niejedno, | e |
Niejeden uratować byt. | h |
Wrogowie będą szczuć z daleka, | e |
Nie staniesz z nimi twarzą w twarz. | h a |
Korzystaj z tego i opieką | e |
Otocz skrzywdzonych, których znasz. | h e |
Nie licz na wdzięczność – karmi pychą, | C D e |
Wsłuchaj się pilnie w słabszych głos. | C D e |
To oni się pojawią znikąd | C D G |
I kres ominie Cię o włos. | a h |
Nie chciej być wodzem, bądź ostoją | C D e |
I nie atakuj, ale broń. | C D e |
Jedyną broń – legendę swoją | C D G |
Wielkodusznością swoją chroń. | a h |
Lwy inne szanuj. Jest Was mało. | e |
Strzeż się zawiści – truje krew. | h |
Ćwicz myśl spokojem, dbaj o ciało, | e |
Oszczędnie dozuj słynny gniew. | h |
Niech ryk Twój będzie jak najrzadszy, | e |
Lecz niechaj przed nim gwiazdy drżą. | h a |
Nie śpij, gdy cisza Cię osaczy, | e |
Śpij, kiedy gwarem trawy brzmią. | h e |
Mów sobie – jestem już ostatni. | C D e |
Przechowuj każdy świata smak. | C D e |
Pojmiesz, gdy znajdziesz się w zapadni, | C D G |
Jak dobrze, że to nie jest tak. | a h |
Bez żalu innym przekaż sprawy, | C D e |
Zrobiłeś już, coś zrobić mógł. | C D e |
Niech dobroć Ci nie wejdzie w nawyk, | C D G |
Z wytartych nie korzystaj dróg. | a h |
Wzdłuż Twoich ścieżek doły kopią, | d a |
Twój znaczy ślad potrzasków sieć. | F G C |
Ciebie wytrwały Strzelec tropi, | B a |
Bliźnięta łeb Twój pragną mieć. | E a |
Jak byłeś królem – będziesz łupem. | d a |
Z taką pewnością musisz trwać. | F G C |
Cóż Cię obchodzi hien tupet, | B a |
Gdy Twego trupa będą rwać? | E |
Tylko postaraj się wyśledzić | e |
Kul przeznaczonych Tobie – lot. | h a |
Tyś kot. A kto to może wiedzieć, | e |
Co wie i o czym myśli kot? | h e |
Tylko postaraj się wyśledzić | C D e |
Kul przeznaczonych Tobie – lot. | C D e |
Tyś kot. A kto to może wiedzieć, | C D G |
Co wie i o czym myśli kot? | a e |