Lament emigranta (1842)

(według Andrew 'Banjo' Patersona)	A
	E7 A
Wy, których emigracja rwie,	A D
Bo wam we własnym kraju źle —	A E7 A
Słuchajcie jak użalam się
Na ląd obiecany Australii.	A
	E7 A
Illawarra, Mittagong	A D
Parramatta, Wollongong —	A E7 A
Gdy brakuje ci miejsca, gdzie rad byś wsiąkł —
Idź w busz obiecanej Australii.	A
	E7 A
Trzos miałem funtów — funt to funt,	A D
W sercu odwagę, w duszy bunt,	A E7 A
Ruszyłem kupić własny grunt
Gdzieś w obiecanej Australii.	A
	E7 A
U brzegów poszedł bryg na dno,	A D
Fala wyniosła mnie na ląd,	A E7 A
Gdzie się nie stałem, mało co
Łupem tubylców Australii.	A
	E7 A
Illawarra, Mittagong	A D
Parramatta, Wollongong —	A E7 A
Gdy brakuje ci miejsca, gdzie rad byś wsiąkł —
Idź w busz obiecanej Australii.	A
	E7 A
Ledwie uciekłem im przez busz —	A D
Bandzior na krtani mi kładzie nóż	A E7 A
I obdartego puszcza w kurz
Mej obiecanej Australii.	A
	E7 A
Do Sydney w końcum dotarł, gdzie	A D
Myślę, że pech mój skończył się.	A E7 A
Tu wreszcie znajdę szczęście swe
W mej obiecanej Australii.	A
	E7 A
Illawarra, Mittagong	A D
Parramatta, Wollongong —	A E7 A
Gdy brakuje ci miejsca, gdzie rad byś wsiąkł —
Idź w busz obiecanej Australii.	A
	E7 A
Kupiłem grunt, tak jakem chciał —	A D
Ten, co sprzedawał — życie znał;	A E7 A
Miałem więc piach i parę skał
I busz obiecanej Australii.	A
	E7 A
Owiec wspaniałych miałem w bród,	A D
Połowę mi wykończył głód,	A E7 A
Połowę susza, nocny chłód
I ląd obiecanej Australii.	A
	E7 A
Illawarra, Mittagong	A D
Parramatta, Wollongong —	A E7 A
Gdy brakuje ci miejsca, gdzie rad byś wsiąkł —
Idź w busz obiecanej Australii.	A
	E7 A
Potem huragan świtem padł,	A D
I barak mój powalił grad —	A E7 A
Deszcz zmył ostatni po mnie ślad
W mojej kochanej Australii.	A
	E7 A
Za siedem centów, zgięty w łuk	A D
Klnę teraz przy budowie dróg	A E7 A
Myśląc, że gorzej bym trafić mógł
W mojej kochanej Australii.