(muzyka: Marcin Gąbka) a C
C
d C
E
Tak! Słodkim, ufnym i beztroskim dzieckiem byłam, C G a
gdy los mnie powiódł z Winterfell w szeroki świat, C G a
i w słowa z pieśni bardów tak ślepo wierzyłam, F G a
w ludzi i serca kryształowe ich bez wad. F G a
Z myślami w sagach o damach i rycerzach, F G a
i z dłońmi pośród haftów, wstążek i koronek F G C G a
W stolicy, w zamkach jej wyniosłych, w zimnych wieżach, F G a
szukałam świata z tych dziecięcych snów i mrzonek. F G a
Królewska przystań zmienia sny w nadzieje płowe, a e
i poszło strasznie to co miało iść tak gładko a e
Czule czesałaś moje włosy kasztanowe, C G
lecz mnie przed życiem nie ostrzegłaś droga matko! d E a
Nadzieja szczęścia w wirze zdarzeń się zatarła, d a
i wiara w ludzi już na zawsze utracona. d a
W końcu wrogowie wydali mnie za Karła, F a
a przyjaciele – o ironio – za Boltona! F F0 E
I opuściły dawne sny mnie, dawne mrzonki C G a
gdy za naiwność własnym bólem zapłaciłam, d E a
więc pożegnałam hafty, wstążki i koronki F G C G a
i pożegnałam Sansę którą kiedyś byłam! F F0 E
Może z litości oszczędziła mnie Królowa a e
lub nie umiała we mnie dostrzec zagrożenia. a e
A ja chłonęłam jej intrygi, czyny, słowa F a F a
- sierota, co już nic nie miała do stracenia! F e a
a C
d a
a C
F d F G
Coś we mnie pękło, gdy się zła przebrała miarka, a e
że żaden z katów za podłości nie zapłaci, a e
postanowiłam więc obudzić w sobie Starka, C G
kiedy zabrakło ojca, matki, siostry, braci. d F C G a
Więc zamiast tkania haftów, wstążek i koronek F G C G a
nić własną tkać zaczęłam w pajęczynie gier. d E a
Tak powróciła niosąc odsiecz i obronę F G a
na czele wojska, nowa Lady Winterfell. F d F G a
Prawdy o świecie się uczyłam w cieniu tronu, d a
od najlepszych w królestwie tym nauczycieli. d a
Powiedz więc proszę, w godzinie swego zgonu, F a
czy dobrze zrozumiałam lekcje, lordzie Baelish? F F0 E
Dziś mogłabym znów wrócić do dziecinnych mrzonek, C G a
bratu oddając całą władzę nad Północą, d E a
Odnaleźć radość haftów, wstążek i koronek, F G C G a
mogłabym przecież… F (a)
mogłabym przecież… F (a)
mogłabym przecież… F (F0 E)
ale nie wiem po co. a