Lady Winterfell
| (muzyka: Marcin Gąbka) | a C |
| C | |
| d C | |
| E | |
| Tak! Słodkim, ufnym i beztroskim dzieckiem byłam, | C G a |
| gdy los mnie powiódł z Winterfell w szeroki świat, | C G a |
| i w słowa z pieśni bardów tak ślepo wierzyłam, | F G a |
| w ludzi i serca kryształowe ich bez wad. | F G a |
| Z myślami w sagach o damach i rycerzach, | F G a |
| i z dłońmi pośród haftów, wstążek i koronek | F G C G a |
| W stolicy, w zamkach jej wyniosłych, w zimnych wieżach, | F G a |
| szukałam świata z tych dziecięcych snów i mrzonek. | F G a |
| Królewska przystań zmienia sny w nadzieje płowe, | a e |
| i poszło strasznie to co miało iść tak gładko | a e |
| Czule czesałaś moje włosy kasztanowe, | C G |
| lecz mnie przed życiem nie ostrzegłaś droga matko! | d E a |
| Nadzieja szczęścia w wirze zdarzeń się zatarła, | d a |
| i wiara w ludzi już na zawsze utracona. | d a |
| W końcu wrogowie wydali mnie za Karła, | F a |
| a przyjaciele – o ironio – za Boltona! | F F0 E |
| I opuściły dawne sny mnie, dawne mrzonki | C G a |
| gdy za naiwność własnym bólem zapłaciłam, | d E a |
| więc pożegnałam hafty, wstążki i koronki | F G C G a |
| i pożegnałam Sansę którą kiedyś byłam! | F F0 E |
| Może z litości oszczędziła mnie Królowa | a e |
| lub nie umiała we mnie dostrzec zagrożenia. | a e |
| A ja chłonęłam jej intrygi, czyny, słowa | F a F a |
| - sierota, co już nic nie miała do stracenia! | F e a |
| a C | |
| d a | |
| a C | |
| F d F G | |
| Coś we mnie pękło, gdy się zła przebrała miarka, | a e |
| że żaden z katów za podłości nie zapłaci, | a e |
| postanowiłam więc obudzić w sobie Starka, | C G |
| kiedy zabrakło ojca, matki, siostry, braci. | d F C G a |
| Więc zamiast tkania haftów, wstążek i koronek | F G C G a |
| nić własną tkać zaczęłam w pajęczynie gier. | d E a |
| Tak powróciła niosąc odsiecz i obronę | F G a |
| na czele wojska, nowa Lady Winterfell. | F d F G a |
| Prawdy o świecie się uczyłam w cieniu tronu, | d a |
| od najlepszych w królestwie tym nauczycieli. | d a |
| Powiedz więc proszę, w godzinie swego zgonu, | F a |
| czy dobrze zrozumiałam lekcje, lordzie Baelish? | F F0 E |
| Dziś mogłabym znów wrócić do dziecinnych mrzonek, | C G a |
| bratu oddając całą władzę nad Północą, | d E a |
| Odnaleźć radość haftów, wstążek i koronek, | F G C G a |
| mogłabym przecież… | F (a) |
| mogłabym przecież… | F (a) |
| mogłabym przecież… | F (F0 E) |
| ale nie wiem po co. | a |