Krowa
| Gdzieś na wiosnę front już przeszedł | a |
| Chłopcy poszli w trop - mnie w lesie | a |
| Chłop rannego znalazł i się ulitował | A7 d |
| Młody był i niebogaty | d |
| Trochę traw, coś na kształt chaty | a |
| A w oborze jedna zabiedzona krowa | E7 a |
| Leżę w słomie, liżę rany | a |
| Wtem chłop wpada zastrachany | a |
| - Idą Ruskie! - woła - ale od zachodu! | A7 d |
| - Cóżeś taki niespokojny? | d |
| Może to już koniec wojny | a |
| Albo władzę przysyłają dla narodu | E7 a |
| Podchodzimy na skraj lasu | a |
| A tam Ruskie - krowy pasą | a |
| Stado z tysiąc sztuk, dorodne, zdrowe, mleczne | A7 d |
| Skoro trawę żre pod strażą | d |
| Znać - do Rosji je prowadzą | a |
| Spod Poznania, więc zdobyczne - poniemieckie | E7 a |
| Słuchaj - mówię - coś tak czuję | a |
| Że tu sobie pohandlujesz | a |
| Idź po bimber, coś go za oborą schował | A7 d |
| Ruski nie zje, a wypije | d |
| A to bydło jest niczyje | a |
| Przecież przyda się w oborze druga krowa! | E7 a |
| Idzie chłop - i mowa krótka | a |
| Wódka - krowa, krowa - wódka | a |
| Ale strażnik z karabinem - niet - powiada | A7 d |
| Jak się krowy nie doliczą | d |
| To pod mur postawią z niczym | a |
| Nam się czisło, czyli liczba musi zgadzać! | E7 a |
| Chłop pomyślał i zaradził | a |
| Chudą krowę przyprowadził | a |
| Dodał bimber i zamienił ją - na tłustą | A7 d |
| Mało ryczy, mleko daje | d |
| Chłop się cieszy, a ja - wzajem | a |
| Żeśmy krową - świnię podłożyli Ruskom! | E7 a |
| Jeszcze dobrze nie strzeźwieli | a |
| Do zagrody przylecieli | a |
| Krowę w łańcuch, mnie na muszkę, chłop pobity | A7 d |
| Tak napili się za darmo | d |
| Odzyskali własność armii | a |
| I wykryli na dodatek - schron bandyty | E7 a |
| Dziesięć lat ich kraj zwiedzałem | a |
| W jedenasty rok na stałe | a |
| Powróciłem tu, gdzie z nimi handlowałem | A7 d |
| Chłopu poszło nie tak gładko | d |
| Żyje ponoć - pod Kamczatką | a |
| W każdym razie już go więcej nie widziałem | E7 a |
| Nasza krowa - jakby zgadła | a |
| Co ją czeka - szybko padła | a |
| Nim przegnali ją na tamtą Bugu stronę | A7 d |
| Pogrzeb miała uroczysty | d |
| W ziemi bliskiej, bo ojczystej | a |
| Leżą kości jej starannie ogryzione | E7 a |