Konfesjonał

- Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus	A
Formuły tej nauczył mnie przyjaciel	fis
Myślałem o spowiedzi w formie listu	Cis D
Lecz słowa napisane - brzmią inaczej	A E7 A
Nie zmusza mnie do tego próżność, trwoga	A
Ciekawość, nawyk, nastrój tej świątyni	fis
Nie wierząc w Boga - obraziłem Boga	Cis D
Grzechami następującymi:	A E7 A

Za prawo me uznałem to, że żyję	A D A
Za własną potem wziąłem to zasługę	A D E
I - co nie moje - miałem za niczyje	fis Cis D A
Więc brałem, nigdy się nie licząc z długiem	A E A (E)
Uznałem, że mam prawo sądzić ludzi	A D A
Dlatego tylko, że mam tę możliwość	A D E
Poznawszy sposób - jak sumienia budzić	fis Cis D A
Zbierałem obudzonych sumień żniwo	A E A (E)

Bogactwo zła, którego byłem świadom	fis E fis
Było mi w życiu - tylko za ostrogę	fis Cis D
Cierpieniem cudzym żyłem i zagładą	D Cis fis E
Gdy cierpieć, ani ginąć sam - nie mogłem	A E A (E)
Stworzyłem świat - na podobieństwo Świata	fis E fis
Uznawszy, że na wszystko mam odpowiedź	fis Cis D
Lecz nie wyjąłem misy z rąk Piłata	D Cis fis E
I nie uniknął swojej męki - Człowiek	A E A (E)

Wierzyłem szczerze w wieczne prawo baśni	A D A
Co każe sobie istnieć - dla morału	A D E
Że życie ludzkie samo się wyjaśni	fis Cis D A
I wola ma jedynie służyć ciału	A E A (E)
Więc nazywałem szczęściem nieodmiennie	A D A
To, co zadowoleniem było - z siebie	A D E
I nawet teraz bardzo mi przyjemnie	fis Cis D A
Że tak we własnych wątpliwościach grzebię	A E A (E)

Bo widzę, że ta spowiedź - to piosenka	A D A
Dla siebie ją samego wykonuję	A D E
To też grzech - więcej grzechów nie pamiętam	fis Cis D A
Ale tego jednego - nie żałuję	A E A E

Bo widzę, że ta spowiedź - to piosenka	A D A
Dla siebie ją samego wykonuję	A D E
To też grzech - więcej grzechów nie pamiętam	fis Cis D A
Ale tego jednego - nie żałuję	A E A (D A E A D A)