Kolęda barokowa
| Na niebieskim niebie | D |
| Skrzydlate bobaski | a |
| Śmieją się do siebie | D |
| Na znak Bożej Łaski. | A4 A D |
| Tłuściutkie jak kluski | D |
| W złotym słońca zbytku | a |
| Patrzą na Jezuska | D |
| W drewnianym korytku. | A4 A D |
| Nad korytkiem z godną miną | G D |
| Kacper w słońcu lśni łysiną. | G D |
| Obok w pozłocistej zbroi | H e |
| Ciemnoskóry Melchior stoi, | H e |
| A Jezusek już się stara | A |
| Capnąć brodę Baltazara. | A |
| Kto to widział, kto to słyszał? | D G |
| Niepojęte to nowiny - | D G |
| Korzą się u stóp dzieciny | H e |
| Broda, Zbroja, Mądrość łysa! | A4 A A7 D |
| Po brązowej ziemi | d |
| Bólem wykrzywionej | g A |
| Płynie ludzkie plemię | d |
| W betlejemską stronę. | A4 A d |
| Żywa rzeka pluska | d |
| Krwi i potu nitką | g A |
| I szuka Jezuska | d |
| W drewnianym korytku. | A4 A d |
| Nad korytkiem z godną miną | G D |
| Kacper w słońcu lśni łysiną. | G D |
| Obok w pozłocistej zbroi | H e |
| Ciemnoskóry Melchior stoi, | H e |
| A Jezusek już się stara | A |
| Capnąć brodę Baltazara. | A |
| Niechaj wie człowiecze bractwo, | D G |
| Że tak było na początku, | D G |
| Gdy złożyły hołd Dzieciątku | H e |
| Władza, Wiedza i Bogactwo! | A4 A A7 D |
| W roziskrzonym morzu | d |
| Rybak żagle skraca, | g A |
| Mokre sieci złożył | d |
| I do brzegu wraca. | A4 A d |
| Błyska srebrna łuska | D |
| Nałowionym rybkom | a |
| W darze dla Jezuska | D |
| W drewnianym korytku. | A4 A D |
| Nad korytkiem z godną miną | G D |
| Kacper w słońcu lśni łysiną. | G D |
| Obok w pozłocistej zbroi | H e |
| Ciemnoskóry Melchior stoi, | H e |
| A Jezusek już się stara | A |
| Capnąć brodę Baltazara. | A |
| Ale główkę wciąż odwraca | D G |
| Gdzie dar prosty, sercu miły, | D G |
| Który przed nim położyły - | H e |
| Dobroć, skromność, ciężka praca. | A4 A A7 D |