Knajpa morderców

Nie szukaj drogi, znajdziesz ja w sercu	c Cis
Smutna jest knajpa byłych morderców.	c Cis c
Niech Cię nie trwożą, gdy do niej wkroczysz	c Cis
Płonące w mroku morderców oczy.	c Cis c

Nieważny, groźny grymas na gębie	Cis c
Mordercy mają serca gołębie.	Cis c
Band, armii, gangów i czarnych sotni,	Cis c
Wczoraj rycerze, dziś - bezrobotni.	b c
Pustką i chłodem wieje po kątach,	Cis c
Stary morderca z baru szkło sprząta.	Cis c
Szafa wygrywa rzewne kawałki,	b f
Siedzą mordercy, łamią zapałki.	Cis G

Czasem twarz obca, mignie i znika	c Cis
Zaraz się dźwignie ktoś od stolika.	c Cis c
Wróci nazajutrz z miną nijaką,	c Cis
Bluźnie na życie, postawi flakon.	c Cis c

Każdy do niego zaraz się tłoczy,	Cis c
W krąg nad szklankami błyskają oczy.	Cis c
I zaraz każdy lepiej się czuje,	Cis c
Jeszcze morderców ktoś potrzebuje.	b c
Może nareszcie, któregoś ranka,	Cis c
Znowu się zacznie wielka kocanka.	Cis c
I dni powrócą godne zazdrości,	b f
Gdy płacić będą za przyjemności.	Cis G

Znów w dłoni zamiast płaskiej butelki	c Cis
Znany kształt kolby od parabelki.	c Cis c
A w końcu palca wibruje skrycie	c Cis
Jak łaskotanie: tu śmierć, tu życie.	c Cis c

Wracajcie słodkie chwały godziny	Cis c
Sławne gonitwy i strzelaniny.	Cis c
Tak tylko można znowu być młodym	Cis c
Zabić i z dumą czekać nagrody.	b c
W knajpie morderców gryziemy palce	Cis c
Żądze nas gnębią i sny o walce.	Cis c
Ale któż dzisiaj mordercom ufa	b f
Więc srebrne kule śpią w czarnych lufach.	Cis G

Zmazując barwy lasom i polom,	c Cis
Mknie balon nocy z knajpy gondolą.	c Cis c
Kiedyś tak jasno, a dziś tak ciemno,	c Cis
Wroga nie widzę, wroga przede mną.	c Cis c

Rwie łeb od tortur alkoholowych,	Cis c
Lecz wśród porcelan i rur niklowych,	Cis c
Człowiek się znowu czuje półbogiem.	Cis c
Bo oto stoi twarzą w twarz z wrogiem.	b c
Kula jak srebrna żmija wyskoczy,	Cis c
W lustrze nad kranem zagasną oczy.	Cis c
Czoła morderców skry potu zroszą,	b f
I milcząc, ciało za drzwi wynoszą.	Cis G
Gdy bije północ.	c