Mój śmiech histerii i pogardy A
Do waszych uszu nie dociera A
To On jest dzielny, mądry, twardy - h
Ja tylko - wariat, degenerat E
On jest sól ziemi i kość z kości fis
Nosiciel nieobjętych dążeń... D
A ja - w monoklu śmieć ludzkości h
Zdeklasowany, chory książę A
Więc śmiech piskliwy we mnie wzbiera E A
Na widok pychy i charyzmy - E fis
Na waszą miarę to kariera! A E D A
Kariera Nikodema Dyzmy! D E7 A
W pas się kłaniają ministrowie A
U stóp byłego fordansera A
Wyrokiem jest cokolwiek powie h
Nikim jest kogo sponiewiera E
Kocha go moja piękna siostra fis
Wszyscy się boją go lokaje D
Nie widać więc, gdy budzi postrach h
Czego i gdzie mu nie dostaje... A
Więc śmiech piskliwy we mnie wzbiera E A
Na widok pychy i charyzmy - E fis
Na waszą miarę to kariera! A E D A
Kariera Nikodema Dyzmy! D E7 A
Odrzucił tych, po których wspiął się A
Lecz sami sobie winni teraz A
Gdy w swoim wszechwiedzącym dąsie h
Mało pozycji mu - premiera! E
Rzecznicy salonowej tłuszczy fis
Unoszą brwi - to wielki człowiek! D
Ja krzyczę - Cham to! Cham griaduszczij! h
- Lecz przecież mam nierówno w głowie A
Więc śmiech piskliwy we mnie wzbiera E A
Na widok pychy i charyzmy - E fis
Na waszą miarę to kariera! A E D A
Kariera Nikodema Dyzmy! D E7 A
Nikodem - mąż opatrznościowy A
Bez wad charakter, bez usterek A
Oto Polaka portret nowy - h
Tylko mu w rękę dać siekierę... E
Lecz zmilczę, ma nade mną władzę fis
I zapowiedział mi to w porę D
Że jeśli go w czymkolwiek zdradzę - h
Natychmiast wyśle mnie do Tworek A
Więc śmiech płaczliwy we mnie wzbiera E A
Na widok pychy i charyzmy E fis
Na waszą miarę to kariera A E D A
Kariera Nikodema Dyzmy D E7 A