Jeszcze w zielone gramy
. | c Gis f G7 |
Przez kolejne grudnie, maje | c |
Człowiek goni jak szalony | G7 |
A za nami pozostaje | f |
Sto okazji przegapionych | G7 |
Ktoś wytyka nam co chwilę | Dis |
W mróz czy w upał, w zimie, w lecie | B |
Szans nie dostrzeżonych tyle | c |
I ktoś rację ma, lecz przecież | Gis G7 |
Jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy | c Gis |
Jeszcze któregoś rana odbijemy się od ściany | B Dis G7 |
Jeszcze wiosenne deszcze obudzą ruń zieloną | c Gis |
Jeszcze zimowe śmiecie na ogniskach wiosny spłoną | B Dis G7 |
Jeszcze w zielone gramy, jeszcze wzrok nam się pali | C(?) Gis(?) |
Jeszcze się nam pokłonią ci, co palcem wygrażali | B Dis G7 |
My możemy być w kłopocie, ale na rozpaczy dnie | c Gis |
Jeszcze nie, długo nie | G7 |
Więc nie martwmy się, bo w końcu | c |
Nie nam jednym się nie klei | G7 |
Ważne, by choć raz w miesiącu | f |
Mieć dyktando u nadziei | G7 |
Żeby w serca kajeciku | Dis |
Po literkach zanotować | B |
I powtarzać sobie cicho | c |
Takie prościuteńkie słowa | Gis G7 |
Jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy | c Gis |
Jeszcze się spełnią nasze piękne dni, marzenia plany | B Dis G7 |
Tylko nie ulegajmy przedwczesnym niepokojom | c Gis |
Bądźmy jak stare wróble, które stracha się nie boją | B Dis G7 |
Jeszcze w zielone gramy, choć skroń niejedna siwa | C(?) Gis(?) |
Jeszcze sól będzie mądra a oliwa sprawiedliwa | B Dis G7 |
Różne drogi nas prowadzą, lecz ta, która w przepaść rwie | c Gis |
Jeszcze nie, długo nie | G7 Gis7 |
Jeszcze w zielone gramy, chęć życia nam nie zbrzydła | cis A |
Jeszcze na strychu każdy klei połamane skrzydła | H E Gis |
I myśli sobie Ikar co nie raz już w dół runął | cis A |
Jakby powiało zdrowo, to bym jeszcze raz pofrunął | H E Gis |
Jeszcze w zielone gramy, choć życie nam doskwiera | Cis(?) A(?) |
Gramy w nim swoje role naturszczycy bez suflera | H E Gis |
W najróżniejszych sztukach gramy, lecz w tej, co się skończy źle | cis A |
Jeszcze nie, długo nie! | Gis7 A7 |
d B C F A7 d B A7 d |