Hymn
| (EADEHE) | e F F/c F/h F/a F/e E/a E/e |
| F F/c F/h F/a F/e E/a | |
| Kto w twierdzy wyrósł po co mu ogrody | E/e E/a E/a E/h E/c E/d E/c E/h E/a E |
| Kto krew ma w oczach nie zniesie błękitu | E/a E/a E/h E/c E/d E/c E/h E/a E |
| Sytość zabije nawykłych do głodu | F e C a e |
| Myśl upodlona nie dźwignie zaszczytów | F e C a e |
| Kto się ukrywał szczuty i tropiony | E/e E/a E/a E/h E/c E/d E/c E/h E/a E |
| Nigdy nie będzie umiał stanąć prosto | E/a E/a E/h E/c E/d E/c E/h E/a E |
| Zawsze pod murem zawsze pochylony | F e C a e |
| Chyba że nagle uwierzy w swą boskość | F e C a e |
| Kto w życiu oparł się wszelkim pokusom | e h |
| Tu po tygodniu jest ostoją grzechu | e h |
| Dawniej jedyną uciśnioną duszą | C D E |
| A teraz jednym z tysięcy uśmiechów | C D E |
| Z ran zadawanych kto krzyczał w agonii | e h |
| Na męki dając ciało by myśl pieścić | e h |
| Nie widzi sensu w nauce harmonii | C D E |
| Ani nie umie śpiewać o tym pieśni | C D E |
| Kto świat opuścił w zastanej postaci | e h |
| Ten nie zaśpiewa hymnu dziękczynienia | e h |
| Choćby i przez to miał zbawienie stracić | C D E |
| Nie ma o nie ma zadośćuczynienia | C D E |
| Nie dla wiwatów człowiekowi dłonie | E/e E/a E/a E/h E/c E/d E/c E/h E/a E |
| Nie dla nagrody przykazania boże | E/a E/a E/h E/c E/d E/c E/h E/a E |
| Bo każdy oddech w walce ma swój koniec | F e C a e |
| Walka o duszę końca mieć nie może | F e C a e |