ALFRED: |
|
Gdy miłość się budzi, muzyka w sercu gra. |
D G A D |
Świat kochasz i ludzi, masz w oczach nieba dwa. |
D fis A D |
Spojrzenie lub gest i pojmie jak jest |
G e A |
bogini twych snów. |
D |
Pamiętaj, że gdy miłość się budzi |
D fis |
rozumiesz to bez słów. |
G A D |
|
|
HERBERT: |
|
Masz być dla mnie miły, bo bawić się chcę. |
c G c G |
Ta bladość... Czy czujesz się źle? |
Gis |
|
|
ALFRED: |
Gis |
Ależ nie! Jestem zdrów! |
|
|
|
HERBERT: |
|
Przyjacielu, gorączka to jest. |
F G |
Marsz zaraz do łóżka! Sam wezmę cię tam. |
c G c G |
Wszak widzę, że drżysz, mon cheri. |
Gis |
|
|
ALFRED: |
|
To chyba nie to... |
Gis |
|
|
HERBERT: |
|
Druhu mój, przeszywa cię dreszcz! |
F |
|
|
ALFRED: |
|
Ma być bal, taki tu chodzi słuch... |
d g |
|
|
HERBERT: |
|
Ech, ten tyłeczek to cud... |
d g |
|
|
ALFRED: |
|
Ten bal... |
d |
|
|
HERBERT: |
|
Te twoje oczy... |
F |
|
|
ALFRED: |
|
Co oczy? |
F |
|
|
HERBERT: |
|
I rzęsy tak długie, tak długie i jasne jak len... |
G e |
Tak, dziś jest tu bal: muzyka gra, przy świetle świec ty i ja. |
F e F e |
Będą romanse, niuanse... |
F |
W ramiona Cię wziąć i zatańczyć na śmierć, |
B |
w taką noc... |
G |
|
|
No, co tam studiujesz? |
E cis |
|
|
ALFRED: |
|
Ten tom... |
A |
|
|
HERBERT: |
|
To wiersze są! |
H E |
Wiem dobrze, co czujesz. |
E cis |
Podzielam skłonność twą. |
A H E |
Sam płonę jak piec. |
A fis |
Magnetyzm dwóch serc, pragnienie dwóch ciał połączy dziś bal. |
H E |
To miłość się budzi. |
cis |
Czy tego chcesz czy nie - kocham cię! |
fis H E (C e) |