Gdy miłość się budzi
| ALFRED: | |
| Gdy miłość się budzi, muzyka w sercu gra. | D G A D |
| Świat kochasz i ludzi, masz w oczach nieba dwa. | D fis A D |
| Spojrzenie lub gest i pojmie jak jest | G e A |
| bogini twych snów. | D |
| Pamiętaj, że gdy miłość się budzi | D fis |
| rozumiesz to bez słów. | G A D |
| HERBERT: | |
| Masz być dla mnie miły, bo bawić się chcę. | c G c G |
| Ta bladość... Czy czujesz się źle? | Gis |
| ALFRED: | Gis |
| Ależ nie! Jestem zdrów! | |
| HERBERT: | |
| Przyjacielu, gorączka to jest. | F G |
| Marsz zaraz do łóżka! Sam wezmę cię tam. | c G c G |
| Wszak widzę, że drżysz, mon cheri. | Gis |
| ALFRED: | |
| To chyba nie to... | Gis |
| HERBERT: | |
| Druhu mój, przeszywa cię dreszcz! | F |
| ALFRED: | |
| Ma być bal, taki tu chodzi słuch... | d g |
| HERBERT: | |
| Ech, ten tyłeczek to cud... | d g |
| ALFRED: | |
| Ten bal... | d |
| HERBERT: | |
| Te twoje oczy... | F |
| ALFRED: | |
| Co oczy? | F |
| HERBERT: | |
| I rzęsy tak długie, tak długie i jasne jak len... | G e |
| Tak, dziś jest tu bal: muzyka gra, przy świetle świec ty i ja. | F e F e |
| Będą romanse, niuanse... | F |
| W ramiona Cię wziąć i zatańczyć na śmierć, | B |
| w taką noc... | G |
| No, co tam studiujesz? | E cis |
| ALFRED: | |
| Ten tom... | A |
| HERBERT: | |
| To wiersze są! | H E |
| Wiem dobrze, co czujesz. | E cis |
| Podzielam skłonność twą. | A H E |
| Sam płonę jak piec. | A fis |
| Magnetyzm dwóch serc, pragnienie dwóch ciał połączy dziś bal. | H E |
| To miłość się budzi. | cis |
| Czy tego chcesz czy nie - kocham cię! | fis H E (C e) |