Dęby

.	C G a e
.	A H7 e
Pośród nas żyją ci, co przeżyli	e A e h
Choć przeżyć przecież nie mieli prawa	a C H7 e
I jeszcze cieszą się z każdej chwili	e A e h
Którą ich los im zostawia	a C H7 e

Żyją wyrokom wieku na przekór	e A e h
Wieku, co siejąc śmierć - sam umiera	a C H7 e
Rano po mleko drepczą do sklepu	e A e h
I sadzą dęby na skwerach	a C H7 e

Prawem kaduka, w drodze wyjątku	C G a e
Niepowtarzalni, jak starodruki	A H7 e H7
Żyją co dzień, dzień w dzień - od początku	C G a e
I troszczą się o prawnuki	a H7 e
	C G a e
	A H7 e
Przegapił Hitler, pogardził Stalin	e A e h
Nie dały rady - zawał, prostata.	a C H7 e
Czytają, czego nie przeczytali	e A e h
I wciąż ciekawi są świata	a C H7 e

Nie pysznią się - bliźniacy stulecia	e A e h
Że ich nie dorzucono do stosu	a C H7 e
Ich życie ma się powtórzyć w dzieciach	e A e h
- Jesteśmy częścią kosmosu!	a C H7 e

Częścią kosmosu - popiół we włosach	C G a e
Popiół tych wszystkich, co nie przeżyli	A H7 e H7
Nieusuwalna pamięć, jak osad	C G a e
Spalonej kolekcji motyli	a H7 e
	C G a e
	A H7 e
Czasem się z losem godzi czas	C G a e
Mleko i motyl, dąb w rozkwicie	A H7 e H7
Ci, co przeżyli - żyją wśród nas	C G a e
Tak obrażonych na życie	a H7 e
Ci, co przeżyli - żyją wśród nas	C G a e
Tak obrażonych na życie	a H7 e
Ci, co przeżyli - żyją wśród nas	C G a e
	a H7 e