Coś Ty!
| C0 E7 a | |
| - Pójdź, najdroższa, na kolano - | a d |
| Prawię frazą wyszukaną - | a d6 |
| Nastał czas miłosnej kośby! | a d a (C0 E7) |
| - Coś ty! - Ona na to - Coś ty! | C0 E7 a (E) |
| (Jest w tym "coś ty" nutka wiotka, | a d |
| Co radośnie nie dowierza, | a d6 |
| Jakbym z domowego kotka | a d a (C0 E7) |
| W drapieżnego wyrósł zwierza). | C0 E7 a |
| - Chodź, uniosę Cię daleko, | F |
| W nieskończoność pod powieką, | a |
| Gdzie nie dręczy świat nieznośny! | C0 E F |
| - Coś ty! - Ona na to - Coś ty! | C0 E7 a (C0 E7) |
| (Jest w tym "coś ty" rękawiczka | C0 |
| W twarz ciśnięta mojej jaźni | a |
| I wyzwanie na policzkach: | C0 E F |
| Nie obiecuj, bo się zbłaźnisz!) | C0 E7 a (a E) |
| - Nie baw się figowym listkiem, | a d |
| Wszak intencje moje czyste, | a d6 |
| Serce szczere, cel niesprośny! | a d a (C0 E7) |
| - Coś ty! - Ona na to - Coś ty! | C0 E7 a (E) |
| (Jest w tym "coś ty" przyzwolenie, | a d |
| Co sugestią za nos wodzi, | a d6 |
| Że dążeniu i spełnieniu | a d a (C0 E7) |
| Sprośna szczypta nie zaszkodzi). | C0 E7 a |
| - Lżej przez życia brnąć czeluście, | F |
| Gdy rozprasza mroki uśmiech | a |
| I przymierze żądz podniosłych! | C0 E F |
| - Coś ty! - Ona na to - Coś ty! | C0 E7 a (C0 E7) |
| (Jest w tym "coś ty" wątek znany: | C0 |
| Ufność błoga i beztroska. | a |
| Dla latarni zakochanych | C0 E F |
| Czeluść życia to błahostka!) | C0 E7 a (a E) |
| Z drapieżnika znowu kotek | a d |
| Mówię wreszcie, syt miłości - | a d6 |
| Będzie z tego z dziesięć zwrotek; | a d a (C0 E7) |
| - Coś ty! - Ona na to - Coś ty! | C0 E7 a (E) |
| (Jest w tym "coś ty" zrozumienie | a d |
| Smaku, co zasycha w ustach, | a d6 |
| Pobłażliwość, smutku mgnienie | a d a (C0 E7) |
| I nieprzenikalność lustra). | C0 E7 a |
| Ona śpi, a ja w rozpaczy: | C0 E a |
| Jedno "coś ty" - tyle znaczy! | C0 E a |
| Dożywocie niepewności! | C0 E F |
| - Coś ty! - szepce śpiąca - Coś ty! | a C0 E |